Tussen twee vuren

Ik begin me langzaam af te vragen of zowel S. als de Ex wel degenen zijn waar ik mijn leven mee wil delen. Als het echte liefde zou zijn, dan zou ik toch niet twijfelen? Dan zou ik toch zonder moeite een keuze kunnen maken? Het voelt alsof ik tussen twee vuren sta, waarvan de één zich heel bewust is van de situatie waarin hij zich bevindt en de ander in het duister tast. Waar de één mij kent zoals niemand anders mij kent, durft de ander wel naar een toekomst met mij te kijken. Maar bij beide voel ik geen verliefdheid, niet dat intense gevoel van: ja, hij is het, ik durf met hem mijn hele verleden achter te laten, en er voor honderd procent voor te gaan.

Het is niet dat ik nooit eerder heb gevoeld hoe het voelt om verliefd te zijn. Ik weet dat dit gevoel niets te twijfelen over laat. Het is dan geen kwestie van ratio, maar een kwestie van gevoel. Het is nu al heel wat jaren geleden dat ik zó verliefd was. Het heeft me mijn controle over mijn eigen leven laten verliezen. Het is geëindigd met een opname op de PAAZ-afdeling én een verslavingskliniek. Soms denk ik dat ik nu gewoon te bang ben. Dat ik daarom allerlei vluchtwegen openlaat. Als je te dichtbij komt. Als je me kwetst. Als je me mijn verstand laat verliezen. Dan heb ik altijd iemand om naar terug te gaan. Een veilige haven die er voor zorgt dat ik helder kan blijven nadenken.

Het is alleen niet wat ik wil, op zo’n manier  met mensen omgaan. Ik zou willen dat ik gewoon knopen kon doorhakken. Dat ik kon zeggen: Ex, het is klaar nu, of S. sorry maar ik ga voor de Ex. Dat er geen twijfel was, en dat ik gewoon kon genieten van de momenten zonder bang te zijn voor de toekomst. Die angst had ik met de Ex, omdat hij ook bang was voor de toekomst. Het is ons vanaf het begin onmogelijk gemaakt. Als we een toekomst hadden, dan waren we nu nog samen. Als, als, als.. maar het is niet zo. Wij zullen nooit gelukkig worden samen. Ik weet het heus wel, maar ik had het zo veel liever anders gezien. Na twee jaar is hij nog steeds degene waar ik me het meest thuis en veilig voel…

Sabotage

I’ve always envied people who sleep easily. Their brains must be cleaner, the floorboards of the skull well swept, all the little monsters closed up in a steamer trunk at the foot of the bed.

Hoe is het mogelijk? Mijn sleepchallenge wordt op zeer leuke manier gesaboteerd. Ik ben doodmoe en word wakker met hoofdpijn, maar toch voel ik me kiplekker! Het niet slapen is omgetoverd van piekeren naar urenlang kletsen en lachen met een man die er zorg voor draagt dat ik geen seconde aan de ex denk. Ik voel vlinders (die me ook heel fijn wakker houden). Volgens mij heb ik amper 8 uurtjes geslapen in 2 dagen tijd.

Over hem zal ik jullie later meer vertellen. Zwijmelen is uiteraard heel leuk, maar ergens is het allemaal nog iets te eng en te snel om er nu uitgebreid over te vertellen. Vandaag wil ik me richten op de challenge die totaal in de soep is gelopen, want waar ik hoopte dat ik nu meer zou gaan slapen is het tegenovergestelde waar. Ik ga steeds minder slapen. Ik heb al jarenlang slaapproblemen. Volgens mij had ik als kindszijnde al problemen met slapen. Ik heb zelfs een jaar lang slaapmedicatie ingenomen. Niets helpt! Zou het zo kunnen zijn dat mijn lichaam gewoon minder slaap nodig heeft?

Dat kan ik nauwelijks geloven, want ik ben wel continue moe. Ik voel me vaak niet fris en fruitig. Ik word regelmatig heel moe wakker en het is elke ochtend weer een hele uitdaging om mijn bed uit te komen. Ik heb wel meer slaap nodig, maar blijkbaar gaat er iets helemaal mis….

Date (1) Mister Y. – I’m just not that into you.

Friendship often ends in love; but love in friendship — never.

De ex benaderde mij zaterdagmiddag met de vraag of ik zin had om in de avond bij hem op bezoek te komen. Mijn hart zei natuurlijk weer keihard ‘ja, ja ja’! Ik heb de keuze gemaakt om hem los te laten en het leek me dan ook alles behalve verstandig om inderdaad bij hem op bezoek te gaan. Het is gewoon tijd voor een nieuw hoofdstuk. Ik heb met pijn en moeite tegen hem gezegd dat ik niet langs zou komen. De reden heb ik nog maar even achterwege gehouden. Ik ben nog niet zo sterk om tegen hem te zeggen dat ik hem nooit meer wil zien en dat hij moet ophouden met mij te vragen om met hem af te spreken. Dat dan weer net niet…

In de avond whatsappte Mister Y. me. Ik had wel behoefte aan mannelijk gezelschap (oh, wat een slecht argument om met iemand een date in te plannen!). Ik wilde deze avond niet alleen zijn, omdat ik dan alleen maar aan de ex zou denken en wat hij op dat moment aan het doen was. Toen Mister Y. me vroeg of we samen een filmpje zouden gaan kijken twijfelde ik langere tijd, maar uiteindelijk heb ik toch ja gezegd. Ik trok mijn leukste jurkje uit de kast en zorgde ervoor dat ik er oké uitzag. Dit was exact de reden die Mister Y. aandroeg toen hij een poging waagde om iets te doen dat niets met het kijken van een film te maken had.

Mister Y. is het gewoon net niet voor mij. Ik krijg geen vlinders in mijn buik als ik naar hem kijk. Ik wil hem niet zoenen, ik wil niet echt bij hem zijn, ik voel gewoon niets voor hem… I’m just not that into him. Ik wilde niet dat hij me aanraakte. Ik vermeed al het oogcontact, omdat ik absoluut niet wilde dat hij me zou zoenen. Kort gezegd was deze date een heel slecht plan. Ik merkte dat hij meer wilde. Hij vond dat ik er onweerstaanbaar uitzag. Dat kon ik helaas niet van hem zeggen. Het was sowieso niet slim om met iemand af te spreken, terwijl ik nog steeds tot over mijn oren verliefd ben op de ex.

Ik voelde enkel opluchting toen hij wegging. Niet veel later kreeg ik een whatsappje met de vraag of hij terug mocht komen, omdat hij zin in me had. Ik had mijn gezichtsuitdrukking, toen ik dat whatsappje las, moeten fotograferen. Een foto zegt immers meer dan duizend woorden. Ik heb hem weinig subtiel gezegd dat hij maar weg moet blijven en dat wat hij wil echt niet zou gaan gebeuren.

Van deze ramp heb ik in ieder geval wel geleerd dat ik niet zomaar random met mannen moet afspreken in de hoop dat ik hierdoor de ex zal vergeten. Ik moet alleen maar met iemand afspreken waar ik een goed gevoel bij heb. Iemand waar ik wel verliefd op kan worden. Dit wordt nog een lang avontuur denk ik; mijn ex vergeten.