Zoeken

De wereld van Anna

Tag

Date

Relatieperikelen

Vrijdag nam ik afscheid van de Ex. Nou ja, we hebben bijna twee jaar geleden al officieel afscheid van elkaar genomen, maar eindelijk heb ik de deur gesloten door te vertellen dat ik gewoon vrienden wil blijven. Al die tijd zijn we steeds opnieuw bij elkaar teruggekomen. Naar mijn idee heb ik het eindelijk kunnen afsluiten met de Ex, al blijven zijn woorden al de hele week steken. Waarom vertelt hij me nu pas dat hij mijn eerste man wilt zijn en niet de minnaar die hij zou worden als we niet heel snel stoppen met waar we mee bezig waren? Waarom houdt hij vast aan mij, nu ik hem eindelijk los kan laten? Waarom vertelt hij na al die jaren pas dat ik hem inspireer en dat het hem niet lukt om los te laten wat we hebben? Waarom speelt hij een spelletje dat gevaarlijk is voor ons beiden? Ik wil niet voor altijd alleen blijven.

S. en ik hebben al langere tijd contact met elkaar. Ik kwam hem enigszins gebroken tegen op een doodnormale dag. Zelfs mijn beste vrienden zagen niet dat ik aan het strugglen was. Ik wist niet meer wie ik was. Ik wist niet hoe ik de dagen door moest komen. Ik had twijfels die me iedere dag geheel in het bezit namen. De onzekerheden waren inmiddels niet meer te tellen. Ik had S. voorbij gelopen, als hij me niet had aangesproken. Gaat het wel met je? Ik deinsde enigszins terug vanwege zijn betrokkenheid. Het was lang geleden dat iemand oprecht interesse toonde in mij. We zijn een gesprek begonnen die nog steeds niet afgelopen lijkt te zijn. Hij is zó anders dan iedereen die ik voorheen heb gekend. Ik leer mezelf beter kennen dankzij hem. Hij schrikt niet af van de soms onaardige dingen die ik zeg. Hij kijkt verder dan die gemene woorden. Hij legt uit hoe hij er over denkt. Hij zegt wat hij ziet. En hij maakt mijn gemene woorden ongedaan door niets anders dan lieve woorden terug te zeggen. Hij breekt de torenhoge muur om mij heen iedere dag weer een stukje af. Hij vertelt me iedere dag weer hoe trots hij op me is. Is dit hoe het hoort te gaan? Heb ik al die jaren mezelf tekort gedaan door mijn tijd te besteden aan mensen die me bekritiseerden? Het altijd maar beter moeten zijn, omdat anderen mij blijkbaar niet goed genoeg vonden. Ben ik dus wel degelijk goed genoeg? Ondanks alle gebreken die ik heb?

S. en ik zijn zondag naar een park gegaan. We hebben hier uren gewandeld. Hij heeft mijn hand niet losgelaten. Als er mensen voorbij liepen, wilde ik het liefst mijn hand uit de zijne halen. Het is automatisme. Maar hij liet me niet los. We hebben gepraat over vroeger, nu en de toekomst. Ja, het voelde goed. Ik spring met hem voor de laatste keer in het diepe. Als dit niet lukt, dan weet ik het ook niet meer…

De Ex whatsappte me de dag hierna. Hij was buitenproportioneel nieuwsgierig naar met wie ik door het park had gewandeld, wat ik voor hem voelde en of ik alsjeblieft niet te hard van stapel wil lopen. Hij geeft nog veel om me en maakt zich zorgen. Kun je verliefd zijn op de één terwijl je van een ander houdt? En als ik zo verliefd ben op S., waarom komt er dan nog steeds een glimlach op mijn gezicht door iets stoms als een whatsappje van de Ex? Heeft de Ex gelijk? Zijn we dan toch echt voor elkaar gemaakt?

Date (10) Terug naar waar het allemaal begon

‘Ik doe gewoon waar ik me goed bij voel’, zeg ik tegen de vreemde circa veertigjarige treinreiziger waar ik zojuist mee in gesprek ben geraakt. Hij kijkt me met sprankelende ogen aan en begint te lachen. ‘Het maakt je echt allemaal niet uit hè’, vraagt hij me. Ik schud serieus nee, maar meneer begint nog harder te lachen. Het contrast tussen hem en mij kan ook daadwerkelijk niet groter zijn. Hij verbonden aan allerlei verplichtingen met betrekking tot meerdere koophuizen en ik.. flierefluitend of ik nog wel door wil gaan met mijn werk. Er zijn immers nog heel wat andere paden die ik nog niet bewandeld heb.

Ik ben heel goed in doen waar ik me goed bij voel. Ik durf risico’s te nemen en trek me niet veel aan van bepaalde maatschappelijke waarden en normen. Vroeger dan gemiddeld ben ik moeder geworden. Vroeger dan gemiddeld ben ik gaan experimenteren met de meest bizarre verdovende middelen – wat overigens niet echt goed is afgelopen. De verwachtingen die de meeste mensen over verslaafden hebben – lees: stigmatisering – heeft me ook weinig getroffen.Tikkeltje laat ben ik gaan studeren. Ik grijp de kansen als zij voor het oprapen liggen en maak me dan weinig zorgen over wat de rest van Nederland hier van zou vinden. De vreemde treinreiziger maakte zich een tikkeltje zorgen om me, terwijl ik me juist zorgen maak om hem. 😉

18092ffc0c5f54dfe4664109c117d812

De omgang tussen mister H. (de Ex) en mij is ook niet zoals men zal verwachten. Het voelt nog steeds goed om bij hem te zijn. Ik houd nog van hem en hij houdt nog van mij. Wijselijk houden we onze mond over dingen die gebeurd zijn in de tijd dat we elkaar niet zien. We gaan gewoon verder waar we zijn gebleven. Maanden geleden. Hij whatsappte me dat hij me nodig heeft. Eerlijk is eerlijk, op dit moment heb ik hem ook nodig. We hebben de vreemde uitwerking op elkaar dat we onze problemen even vergeten als we samen zijn. Hij woont inmiddels heel ver weg van me vandaan, vandaar ook mijn vier uur durende reis door Nederland. Alleen om hem te zien. We knuffelen en hij zegt me dat ik de enige ben waar hij zo knuffelig mee is. Ik speel met zijn haren. We eten een hapje bij de Mac Donalds. We kijken een filmpje. Allemaal heel normaal, maar boy wat voelt het goed. Die vier uur durende reis was het zeker waard. Het is het soort band met mijn ex waarover ik niet praat met mijn vriendinnen. Ze verklaren me voor gek als ik het hen vertel. En ik…ik heb er geen zin in om me er rot door te voelen dat ik nog steeds – anderhalf jaar verder – vrolijk en blij wordt van hem. Hij is mijn veilige thuisbasis.

Hoe vreemd en ironisch is het eigenlijk dat toch de maatschappelijke en culturele waarden en normen hebben bijgedragen aan de keuze om onze relatie te verbreken? We zagen elkaar één keer per week. Hier was ik tevreden mee. Sterker nog: ik denk dat dit juist de reden was waarom het zo goed ging tussen ons. Het zorgde ervoor dat mijn bindingsangst niet met alle geweld kwam aanzetten. Maar goed, één keer per week is dus duidelijk te weinig. Hij wilde me niet zien. Hij deed te weinig moeite. Als hij iets voor mij kocht, dan was ie een loverboy. Een relatie tussen een Turk en een Nederlandse werkt niet. Aldus vriendinnen. Hij wilde het zijn ouders nog niet vertellen dat ie een relatie had met een Nederlandse. Dat was voor mij eerlijk gezegd alleen maar prima, want schoonouders? Die vind ik meestal toch niet leuk! Maar goed, hetzelfde relaas begon weer overnieuw… en terwijl ik blij was met hem veranderde ik alsnog in een zeurende en hysterische vrouw die steeds meer ging eisen. Onze relatie werd langzaamaan een drama waarvan we allebei ongelukkig werden.

En toch kunnen we elkaar niet loslaten.

 

Date (9) Same story…

Er is altijd één ding wat ik heel duidelijk maak voordat ik begin aan een relatie: ik ben bereid om alles op te offeren voor het geluk van mijn kind. Als ik moet kiezen tussen haar geluk en mijn eigen geluk, dan is de keuze makkelijk gemaakt. Haar leven betekent voor mij meer dan mijn eigen leven… Zij is mijn hart, mijn ziel, mijn leven. Ik houd meer van haar dan dat ik ooit van mezelf heb gehouden. Laat me dus niet kiezen. Laat me alsjeblieft niet kiezen…

Het is misschien overdreven, maar ik zie haar als mijn redding. Zonder mijn dochter was ik nu dood. Zij is een geschenk van God. Mijn grootste liefde. Het klinkt allemaal sentimenteel, maar dit is zoals ik het voel. Zij is de enige die onvoorwaardelijk van me houdt. Iedereen stelt bepaalde eisen aan mij als persoon. Volgens hen ben ik goed genoeg zodra ik nog één dingetje verander. Zij vindt me prima zoals ik ben en dat betekent alles voor mij. Ik zal mijn rug nooit toekeren naar de ene die van me houdt voor wie ik ben, die mij met trots in haar ogen aankijkt. Degene die mijn hart in haar handen heeft en het met liefde verzorgt.

En iedere keer gaat het op dit punt mis, want iedere keer vragen ze iets van mij wat ik hen niet kan geven. Mister M. was vrijdag bij me. Het was perfect. Echt, ik voel me gelukkig als ik met hem ben. Vandaag vroeg hij me iets waardoor ik geen toekomst meer zie. Hij wilt absoluut niet hier wonen. Hij is niet bereid om hier naar toe te verhuizen. Het is absurd dat we het hier nu al over hebben, maar ik ben blij dat het nu ter sprake kwam en niet pas over een jaar. Ik kan nergens anders heen, want dat zou betekenen dat ik dochterlief moet onttrekken uit haar vertrouwde omgeving. Ik kan het niet. Echt niet. Zij heeft hier alles. Hier is haar leven en haar leven is mijn leven. Hij hoopt dat ik van gedachte verander, maar dat gaat nooit gebeuren. Mijn ex is mijn grote liefde en hem heb ik laten gaan omwille van haar. Ik zal altijd voor haar blijven kiezen, no matter what. Ik zou mijn leven voor haar geven. Anderen begrijpen het niet. Hij begrijpt het niet.

love hurts

 


Twitter: 415 volgers. / Instagram: 478 volgers. / Facebook: 1 Vind-ik-leuk

Date (8) Rotterdam

Allereerst. Wat is er met mister F. gebeurd? Mister F. heeft een aantal keer contact gezocht via Whatsapp. Hij wilde me graag zien. Ik heb dit contact afgehouden. Hij kan me niet geven waar ik naar op zoek ben. Hij is niet het type man waarmee je een toekomst kunt opbouwen. Hij is niet meer dan een waste of time. 


Nu heb ik eindelijk gevonden waar ik zo lang naar op zoek ben geweest: my boyfriend. Iemand die het aandurft om met mij in het diepe te springen. Vriendjelief – want ja, zo mag ik hem sinds vandaag noemen – en ik heb uren met elkaar gesproken via de telefoon sinds dat ik hem een maand geleden heb leren kennen bij de Starbucks ( een mooiere plek om elkaar te leren kennen is er niet toch? 😉 ) We hebben elkaar beter leren kennen. We kennen elkaars duistere geheimen, onze toekomstdromen, wat we belangrijk vinden in het leven en in een relatie. We lachen, maar we kunnen ook serieus met elkaar praten. Hij wilt mij. Ik wil hem.

Liefde

We spraken af bij de Starbucks (allebei zijn we nogal traditiegetrouw). Attent dat hij is had hij een cadeautje voor me meegenomen, omdat ik goed nieuws heb gekregen op het gebied van werk: een roos en parfum (LANCÔME – La vie est belle). Vervolgens hebben we nog eventjes gekletst en koffie gedronken om vervolgens richting Stoomschip (SS) Rotterdam te gaan. Het was een heerlijke dag! Bij SS Rotterdam was hij het die een cadeau voor dochterlief kocht. Aan alles is te merken dat hij niet alleen voor mij gaat, maar ook voor dochterlief. Hij weet dat zij elkaar pas over een jaar gaan leren kennen en hij respecteert dit – al vindt ie het wel heel jammer. Hij kan niet wachten om haar te zien. Eindelijk heb ik iemand gevonden die het met ons meent. Ik kan niet wachten op de toekomst met hem. ❤

Date (7) Nachtvlinder

Maybe our girlfriends are our soulmates and guys are just people to have fun with.

Woensdagnacht kwam ik rond kwart over twaalf thuis van een hapje en een drankje in de stad. Ik was net mijn tanden aan het poetsen toen mijn telefoon ging. Het was mister F. Ik had al een aantal dagen niks van hem gehoord en ik had ook niets van mezelf laten horen. Eerlijk gezegd heb ik zoiets van bekijk het maar lekker. Maar goed, ik ben niet de beroerdste en nam de telefoon op. Hij vroeg me wat ik aan het doen was en wat ik nog van plan was om te gaan doen. Of ik zin had in gezelschap. Ik zie mister F. nu vanuit een compleet ander perspectief als dat ik hem eerst zag. Ik besloot dat hij wel langs mocht komen. Ik blijf rare besluiten maken als het om mister F. gaat.

Met mister F. kan ik lachen. Het voelt niet vervelend aan als het stil is. Ik kan mezelf zijn. Ik kan mezelf natuurlijk voor de gek blijven houden en blijven zeggen dat ik geen zak om hem geef, maar ik zie hem inmiddels wel als een vriend. Een vriend die totaal niet eerlijk is tegenover mij. Kan het nog gekker? Ik weet het donders goed allemaal. Het boeit me alleen niet zo. Ik vind het fijn als hij er is. Ik vind het leuk met hem. Het maakt me niet uit dat het geen serieuze relatie gaat worden. Wat zegt dit over mij als persoon? Het verwart me op dit moment een beetje. Hoe kan het toch dat het me allemaal niet zoveel uitmaakt? Of is het toch een bepaald mechanisme in mij wat mister F. niet los wilt laten? Hoop ik misschien stiekem toch dat hij uiteindelijk wel voor mij gaat? Ik heb echt geen flauw idee. Voor nu heb ik in ieder geval nog een tijdje om er achter te komen. Hij gaat over een weekje op vakantie voor langere tijd. Dan heb ik eventjes rust en ga ik vanzelf merken wat het contact met hem voor mij betekent. Misschien was gisteren wel de laatste keer dat ik hem überhaupt heb gezien…

Date (6) Onverwachts bezoek

Nobody can hurt me without my permission.

Vrijdag wist ik het zeker! Ik was helemaal in mijn nopjes na een héél goed gesprek met een oude bekende van me. Hij is onlangs bij mij in de buurt komen wonen. Ik liep richting huis, terwijl hij in de tuin bezig was. We raakten in gesprek en pas drie uur later vertrok ik weer. We spraken over relaties, onze carrière, onze ambities, en onze toekomstplannen. Het was lang geleden dat ik zo’n serieus – maar toch ook wel weer luchtig – gesprek met iemand had. Het was de eerste keer in heel lange tijd dat ik met een man heb gesproken die mij niet het gevoel gaf dat ik te min ben. Het was een heerlijk gesprek! Ik realiseerde me dat ik niet langer mijn tijd moet verspillen aan mannen waarbij ik dit goede gevoel niet heb. Mister YR. is just a friend, maar het voelt fijn om met zoveel respect benaderd te worden. Het was absoluut niet mijn intentie om dit machtige gevoel en deze gedachten los te laten.

Gisteravond – rond een uur of tien – ging opeens de deurbel. Wie kan dat nou weer zijn? Ik deed de deur open en opeens stond hij daar: mister F. also known as meneertje vlinders-in-mijn-buik én mister Asshole met een hoofdletter A. Hoe doen mannen dat toch? Ik heb me  nog een best lange tijd rot gevoeld over de hele situatie met hem. Nu was ik eindelijk zo ver dat ik het los kon laten en precies op dat moment vindt hij het een geweldig idee om zomaar, zonder vooraankondiging, langs te komen. Ik was echt even uit het veld geslagen. Oké, wat moet ik nu doen? Zonder enige aarzeling stapte hij binnen, gaf me een kus op mijn wang en vroeg hoe het met me gaat. Alsof er nooit iets gebeurd is. Hij zei dat ie me mistte en me gewoon echt even moest zien. Hij ging op mijn bank zitten en bestelde wat te eten.

Natuurlijk was ik boos op hem. Ik wilde hem wegsturen. Maar weet je, ik kon het niet. Ik kan het niet uitleggen, want dit stukje van mezelf snap ik niet. De heftige gevoelens, die ik eerder voor hem had, zijn wel verdwenen. Ik kon hem denk ik niet wegsturen, omdat ik aan mezelf wil bewijzen dat ik sterker ben dan hem. Het voelt goed om weer in die positie te zijn waarbij iemand me niet kan raken. Dat voelt veilig aan voor me. Hij kan me geen pijn meer doen, want ik heb nu door hoe hij is. Ik weet dat het alleen een kwestie is van wachten op het moment dat ie me weer laat stikken. Het is niet langer onvoorspelbaar meer. Twisted mind.

Maar goed, deze actie van hem was uiteraard wel weer heel onvoorspelbaar. Ik snap mannen echt niet. Wat is de bedoeling nou eigenlijk? Ik begrijp hem echt niet meer, die mister F. also known as meneertje vlinders-in-mijn-buik én mister Asshole…


Twitter: 233 volgers. / Instagram: 305 volgers. / Facebook: 1 Vind-ik-leuk

 

Date (5) Mister D. – heelt mijn wonden.

Let me tell you this: if you meet a loner, no matter what they tell you, it’s not because they enjoy solitude. It’s because they have tried to blend into the world before, and people continue to disappoint them.

Meneertje vlinders-in-mijn-buik is getransformeerd tot meneertje Asshole (ja, met een hoofdletter). Ik was niet van plan om er heel veel aandacht aan te besteden hier, maar een uitleg is op z’n minst nodig.. Anders snappen jullie helemaal niets van dit bericht. 😉

De eerste week was helemaal geweldig. Er is niets voorgevallen waardoor het te voorspellen was dat het op deze manier zou verlopen. Hij stuurde deze week, zoals gewoonlijk, iedere dag een sms’je. Hij vroeg me tot tweemaal toe of hij me kon zien. De vraag om af te spreken kwam geheel uit hemzelf. Vervolgens heeft ie het deze twee keer laten afweten. De eerste keer stuurde hij me om 23:15 uur een sms’je en de tweede keer zei hij pas dat hij toch niet kon afspreken nadat ik het had gevraagd (om 00:05 uur). Ik snap er echt niks van! Waarom vragen om af te spreken, vervolgens toch wat anders te plannen en me uren laten wachten door gewoon niets te laten weten? Wat voor logica zit daar achter? De tweede keer heb ik hem direct opgebeld om te zeggen dat ik er klaar mee ben en dat ie me voortaan met rust moet laten. Lijkt misschien een beetje drastisch, maar ik ben geen klein kind meer waar je spelletjes mee kunt spelen. Je wilt moeite doen of je wilt het niet. Ik geloof niet in tussenwegen. Au revoir, meneertje Asshole!

‘Gelukkig’ heb ik al wel wat praktijkervaring als het gaat om het dealen met soortgelijke mannen. Bij meneertje Asshole zag ik het niet aankomen. Ik durfde door zijn gedrag in de eerste week te hopen op een toekomst samen (fool!). Beetje raar misschien, maar goed.. Ik ben dus wel degelijk teleurgesteld in hoe het is gegaan.. Als ik ergens slecht in ben, is het wel omgaan met teleurstellingen. Iedere dag gaat het een stuk beter, maar toch blijf ik het jammer vinden. Niet zozeer om wat meneertje Asshole heeft gedaan, maar omdat dit me steeds gebeurt. Ik ben er al vaker in getrapt. Ik snap niet dat ik nooit goed genoeg lijk… Nooit goed genoeg blijkbaar om een duurzame relatie mee op te bouwen.

Om te pijn te verzachten probeer ik me altijd zo goed mogelijk te herinneren dat het maar tijdelijk is. Binnen enkele weken ben ik meneertje Asshole helemaal vergeten. Bij toeval heeft Mister D. me afgelopen week benaderd. Mister D. was een paar jaar geleden mijn meneertje Asshole 2.0. Twee jaar heeft hij mijn leven beheerst. Het is nooit uitgegroeid tot een relatie. Hij liet me na twee jaar keihard vallen. Daar ben ik wel een tijdje beroerd van geweest. Apart dat ik ben, besloot ik dat ik hem juist nu moest zien. Niet omdat ik nog steeds wat voor hem voel, maar omdat hij het levende bewijs is dat hoe sterk je verdriet ook is, dat je het overleeft en dat het slijt. Het maakt me sterker.

En ja, het heeft me geholpen. Vandaag weet ik het hele gebeuren met meneertje Asshole te relativeren. Ik kan zelfs weer dansend schoonmaken!

Date (4) Mister F. = meneertje vlinders-in-mijn-buik

Have you ever been in love? Horrible isn’t it? It makes you so vulnerable. It opens your chest and it opens up your heart and it means that someone can get inside you and mess you up.

Meneertje vlinders-in-mijn buik, mister F., wat doe je toch met me?

Vorige week zondag vroeg hij me plotseling vanuit het niets of ik tijd had om iets met hem af te spreken. Ik heb eventjes geaarzeld of ik wel ja zou zeggen. De afgelopen tijd heb ik nogal vaak ge-date en het is steeds uitgelopen op een drama. Ik had geen zin in nog een dramatische date. Mister F. verraste me door te vragen wat ik wilde gaan doen. Huh? Hij wil echt iets met me gaan doen? Ik had verwacht dat hij de zoveelste was die ‘rustig een filmpje wilde gaan kijken’. Het excuus van mannen die uit zijn op seks. Dames: ga hier dus niet op in als je op zoek bent naar een serieuze relatie! 😉 Maar deze mister F. wilde dus iets gaan doen. Zelf ben ik niet zo creatief en ik wist zo snel niet iets te verzinnen. Daarnaast ben ik ook gewoon heel onzeker, want tsjah, wat als ik iets heel stoms verzin om te doen? Ik kaatste de bal dus direct terug naar hem. Het leek hem leuk om samen naar Antwerpen te gaan, en daar een hapje en drankje te gaan doen. Prima! 🙂

Hij haalde me op in zijn veel te dure auto. Ik heb niets met auto’s. Ik heb zelf geen rijbewijs en dus automatisch ook geen auto. Ik vind het doodeng om zelf te rijden. Desondanks zag ik dus direct dat dit geen goedkope auto kan zijn. Meteen koppel ik daar een bepaald vooroordeel aan vast. Hij is dus blijkbaar rijk. Wat moet hij dan met mij? Hij kan waarschijnlijk iedere vrouwelijke golddigger in de wereld krijgen, en laten dat nou meestal niet de meest onaantrekkelijke vrouwen zijn. Mister F. heeft zijn uiterlijk ook zeker mee. Hij heeft een mooi gezicht en hij weet zich altijd goed te kleden. Om heel eerlijk te zijn ben ik niet zo gevoelig op het gebied van mode. Ik trek gewoon aan wat ik zelf fijn vind om te dragen. Meestal past dat niet binnen de huidige mode. Een groot contrast dus met deze mister F. Beetje naar om te zeggen, maar op deze twee vlakken lijkt mister F. behoorlijk veel op mijn ex. Misschien dat ik om die reden meteen heel onzeker word van rijke en modieuze mensen. Ik heb me nooit echt op mijn gemak gevoeld bij mijn ex. Hij wist altijd punten te benoemen die ik zou moeten verbeteren. Ik projecteerde mijn onzekerheid op mister F. terwijl hij de kans nog niet eens had om ook maar één woord uit te brengen.

Meneertje vlinders-in-mijn-buik stelde op zijn beurt wel een aantal vragen aan me. Waarom vraagt ie zo veel, was een gedachte die vaak in me opkwam. Hij vroeg wat ik leuk vind om te doen, hij vroeg door over mijn werk, over mijn studies, over mijn dochter, over mijn werkverleden. Eventjes wist ik hier een heel negatieve draai aan te geven, totdat ik me besefte dat hij gewoon interesse in me had. Andersom stel ik niet veel vragen. Ik ben zo bang om een antwoord te krijgen dat ik niet wil horen. Ik vind het ook eng, omdat ik bang ben dat hij het vervelend zal vinden als ik te veel vragen stel. Ik ben apart, I know. Ik vraag me soms serieus af of mijn PTSS niet vooral van toepassing is op het gebied van relaties. Hij wist hier goed op te anticiperen door zelf veel bloot te geven (figuurlijk gezien uiteraard). Hij vertelde me dat hij een ondernemer is. Oh no, not again. Weer iets wat ik kan koppelen aan mijn ex-vriend. Wat ik totaal niet kan koppelen aan de ex is de manier waarop meneertje vlinders-in-mijn-buik met me omgaat. Hij houdt de deur voor me open. Hij praat met me, lacht met me, is geduldig met me. Hij heeft me de eerste date niet aangeraakt of gekust. We hebben alleen maar gepraat tot diep in de nacht. Hij moest lachen om de ongeremde manier waarop ik mijn mening deel. Hij heeft me met respect behandeld. Hij liet me die eerste avond al beseffen dat het zo lang geleden is dat iemand me echt met respect heeft benaderd (buiten mijn werk om).

Ik was na deze date wel bang. Ik was (en ben nog steeds) heel enthousiast over hem. Ik wist niet zeker of hij hetzelfde voelde. Misschien benaderde hij me alleen met respect omdat hij me niet echt boeiend vindt. Ik heb allerlei rare protocollen als het gaat om daten en één daarvan is dat ik niet als eerste contact zoek na een date. Ik wil het risico niet lopen om keihard een blauwtje op te lopen. Ik voel me ook heel naar als mensen me negeren, en al helemaal als ik die ander echt héél leuk vind. Tot mijn verbazing sms’te hij me de dag daarna weer. Hij wilde me weer zien. Ik ben niet snel gek te krijgen, maar dit maakte me echt helemaal in de war. Een man die me een dag na de date weer wil zien? Hoe kan dit? Een ander protocol van mij is om mannen niet vaker dan één keer per week te zien. Dit protocol heb ik opgesteld om teleurstelling te voorkomen, want mijn exen wilden me meestal maar één keer per week zien. Nu voelt het alsof ik hier zelf voor kies en voelt het wat minder erg. Onzin natuurlijk. 😉 Meneertje vlinders-in-mijn-buik wilde me dus weer zien, maar ik heb geweigerd. Ik was ontzettend moe en moest vroeg mijn bed uit. Nog een avondje tot diep in de nacht doorgaan, zou ik niet trekken.

Deze week heb ik hem wel drie keer gezien! Ik voel me op me gemak bij hem. Het lukt me zelfs om niet continue te praten. Bij hem voelen de stiltes niet zo vreemd aan. Soms zie ik hem stiekem eventjes naar me kijken en ik zou er alles voor geven om op zo’n moment even in zijn hoofd te kunnen kijken. Hij is zo zachtaardig en zo lief. Hij kust mijn voorhoofd, hij kriebelt me, hij pest me, hij maakt me aan het lachen. Hij belt me soms gewoon eventjes op om te vragen hoe het gaat en wat ik aan het doen ben. Dit is precies waar ik al die tijd naar op zoek ben geweest. Iemand die laat zien dat ik geen blok aan de been ben. Iemand waarbij ik me geliefd voel.



Twitter:
119 volgers. / Instagram: 202 volgers. / Facebook: 1 Vind-ik-leuk

Date (3) Mister HB – More than friendship, yet less than a relationship

Sometimes you put walls up not to keep people out, but to see who cares enough to break them down.

Dear mister HB,

Ik ken je al tien jaar.

Tien jaar waarin we elkaar beter hebben leren kennen. Er waren ups en downs. Je hebt me regelmatig pijn gedaan. Ik heb jou pijn gedaan.

Tien jaar waarbij je niet altijd aanwezig was. Soms zie ik je jaren of maanden niet. Andere tijden zie ik je vrijwel dagelijks. Je bent er altijd voor me geweest op de momenten dat ik je echt nodig had. Anderzijds heb je ook dingen kapot gemaakt waarvan ik het je nog steeds kwalijk neem. Het is een bizarre relatie, de relatie die wij met elkaar hebben. Enerzijds ben je de allerliefste, de allerknapste, de allermooiste, de allerleukste. Anderzijds kan ik je soms wel wurgen. Je komt afspraken niet altijd na, je bent niet altijd wie je zegt dat je bent, je liegt vast weleens tegen me. Het is raar dat ik je enerzijds niet kan luchten of zien, en aan de andere kant echt waarde hecht aan de momenten die we samen beleven. Je bent een vriend. Een betere zelfs dan de meeste andere mensen die ik ken. Je geeft me niet op. Je blijft naast me staan en het is ons tegen de wereld. Ik geef om je. Het zou meer moeten zijn dan dit, denk ik soms weleens. Jij denkt dat ook met regelmaat. Je vraagt me vaak of het niet tijd wordt dat we elkaar een kans geven, dat het tijd wordt dat ik je ouders leer kennen en dat we samen iets opbouwen. Misschien is deze vriendschap me echter meer waard dan een relatie. Een relatie is kwetsbaar. Een vriendschap is meestal sterker. Wat wij hebben is meer dan vriendschap, maar net iets minder dan een relatie. Je bent soms jaloers. Je vindt sommige dingen niet leuk. Ik voel het alleen vaak niet zo. Het is verwarrend. Ik weet niet wat ik met jou moet. Ik weet niet wat ik voelen moet. Ik weet niet wat ik denken moet. Wat zijn wij samen?

Tien jaar waarin ik steeds meer om je ben gaan geven.

Tien jaar waardoor ik niet meer een leven zonder jou kan voorstellen. Jij bent bijzonder, mister HB. Ik heb nog nooit iemand leren kennen zoals jij. Iemand een beetje zoals ik. 

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Omhoog ↑