Nu ik dit schrijf weet ik mezelf amper staande te houden. Ik probeer me te herpakken en dat gaat bijna alleen als ik doorga met wat ik op iedere andere dag zou doen. Het doet fysiek gewoon pijn: het nieuws vanuit het Erasmus ziekenhuis vanochtend. Het komt echt als een klap binnen. Teruggaan in de tijd, dat is wat ik nu zou willen. Mijn verslaving is een moeilijk gevecht geweest, maar dit…ik kan dit niet aan. Ik kan hier niet tegen vechten. Wat moet ik zonder mijn moeder? Wat ben ik op dit moment ongelooflijk bang voor de toekomst. Gedurende het typen van dit bericht stromen de steunbetuigingen langzaam binnen. Het is fijn om mensen te hebben die me steunen, die er voor me zijn. Anderzijds is het een keiharde confrontatie met de werkelijkheid die ik haat. Die verschrikkelijke ziekte heeft nu ook ons slachtoffer gemaakt. Mijn lieve en sterke mama heeft kanker.
6 juni 2008
Vandaag weer een goede dag gehad. Ik was wel superdruk. Dit kwam denk ik door de afbouw van de Dipiperon. Ik voelde me er wel super bij. Vandaag ben ik met J. naar het centrum geweest. We hebben heel goed gepraat en hij heeft me verteld dat ie me wel leuk vindt en ik heb hem verteld dat het wederzijds is, maar we hebben voor de rest er niks mee gedaan omdat het ons niet verstandig leek. Maar net liet me wel blijken daar spijt van te hebben en ik net zo goed want ik vind hem echt heel erg leuk. Morgen gaan we wandelen. Ik ben benieuwd.
* 3 maanden clean *
8 juni 2008
Ik zit in een gigantisch dilemma wat betreft J. Ik heb net heel lang een gesprek met hem gehad en dat voelde zo goed en vertrouwt. Ik kan zo verschrikkelijk goed met hem praten. Hij is echt heel lief en begripvol, en ik voel nu echt iets voor hem. Ik ken hem eigenlijk nog helemaal niet lang maar zo voelt het wel. Ik ken hem beter dan dat ik P. ooit heb gekend, maar mijn verstand zegt dat ik er verder niets mee moet doen. Het maakt alles er alleen maar moeilijker op. Verliefd zijn hier is riskant. Ik moet nu al zoveel verzwijgen. Pfff, moeilijk!
12 juni 2008
Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb geschreven. Ik heb een ontzettende slechte week achter de rug. Maandag begon het met het zien van schimmen op de muur. Wat later hoorde ik een stem die me opdrachten gaf om mezelf wat aan te doen. Tijdens de dagsluiting viel ik weg. Ik heb die nacht op de crisis geslapen. Dinsdag zag ik iets engs lopen waardoor ik ging hyperventileren. Gisteren ging het weer even niet. Vandaag gaat het goed. De afbouw van Dipiperon gaat sowieso weer zes maanden duren. Dinsdag hebben J. en ik voor het eerst gezoend. Het voelt heel erg dubbel. Ik vind hem wel superleuk maar het vreet aan me dat ik erover moet liegen. L. en W. hebben vrijdag seks gehad en daar dus ook over gelogen en ik met mijn schijnheilig gedoe maar zeggen hoe rot ik dat van hen vind terwijl ik dus gewoon hetzelfde doe.
13 juni 2008
Vandaag een goede dag gehad. Een nummer 7. Ik moet vandaag een gevoelsthermometer maken, dus dat zal ik nu maar even doen.
-
Dingen zien en stemmen horen die andere niet zien/horen en dat als bedreigend ervaren. Afwezig, paniekaanvallen, drang naar automutileren. Geen levenslust meer. Vergeet de mooie dingen in het leven, nare dromen.
-
Gevoel van leegte, angstig, teruggetrokken, denken aan suïcide, rusteloos, slechte concentratie, dingen zien en horen en dit als bedreigend ervaren.
-
Nergens zin in hebben, dingen laten verslonzen, liefst heel de dag op bed blijven liggen, pessimistisch denken.
-
Moeheid, geen zin hebben om te praten, snel geïrriteerd raken, geen zin hebben om het programma mee te volgen.
-
Somber, niet veel lachen, dingen zien en horen die er werkelijk niet zijn, niet in mijn dagboek schrijven, niet gemotiveerd zijn.
-
Af en toe grapjes maken, soms lachen, zin hebben om iets te ondernemen, verzorgd eruit zien, veel met behandeling bezig zijn.
-
Vrolijk, veel lachen, zingen, goed aanwezig tijdens groepsmomenten, goed bezig met behandeling.
-
Hyperactiviteit, veel praten, lachen en zingen. Zin om veel te ondernemen. Weinig last van stemmen et cetera.
-
Gevoel heel de wereld aan te kunnen.
-
Me zo goed voelen dat niets me nog kan schelen.
Vandaag geef ik mezelf duidelijk een drie.
14 juni 2008
Ik zit nog te veel met P. in mijn hoofd. Ik vind het moeilijk om hem los te laten. Hij heeft me te vaak blij gemaakt met zijn impulsieve en lieve acties, maar natuurlijk ook kapotgemaakt. J. irriteerde zich vandaag heel erg aan V. en stuurde vandaag een sms’je dat het misschien beter was elkaar met rust te laten. Dat kwetste me wel. We hebben het net uitgepraat. Hij zei dat hij me wel superleuk vindt en dat het bij hem ligt en niet bij mij. Alles is weer een stuk moeilijk geworden!
15 juni 2008
Ik mis dochterlief echt ontzettend erg. Ik heb haar net heel eventjes aan de telefoon gehad en zij was zo superlief! Ik ben zo blij als dit alles achter de rug is.
16 juni 2008
Alles wordt zoveel moeilijker nu. Ik moet keuzes gaan maken die me heel veel verdriet gaan doen.
17 juni 2008
Vandaag een makkelijk dagje gehad. Dat komt omdat er geen therapieën waren. Ik heb vandaag besloten sowieso weer een maand hier te blijven. En als ik eenmaal naar huis ga moet ik een hele goede planning maken waar ik me ook echt aan ga houden, anders maak ik het mezelf gewoon weer veel te moeilijk.
18 juni 2008
Gisteren was een belangrijke dag voor mij. Ik ben eerlijk geweest over mijn contact en gevoel voor P. Ik vond dit eerst wel moeilijk maar het bewijst dat ik vooruit aan het gaan ben. Voorheen had ik erover gelogen. Ik schaam me er wel voor dat ik nog steeds bepaalde gevoelens voor hem heb. Ik gebruik J. denk ik alleen maar om hem te vergeten. En dat lukt natuurlijk helemaal niet. Pff, waarom ben ik P. ooit tegengekomen? Ik wil hem vergeten en snel! V. doet vandaag heel erg bot en afwijzend tegen mij. Ik heb het daar wel heel erg mee gehad om eerlijk te zijn. Hij schuift alles op mij af. Ik neem daarom ook het besluit om even afstand van hem te nemen.
20 juni 2008
P. heeft op mijn Hyves een tik achtergelaten, dus heb ik hem weer – hoe dom! – gesmst. Ach ja, was gewoon weer in een impuls en kan er verder toch niet veel meer aan veranderen. J. zei gisteravond: ik houd van jou. Op zich best een beetje eng en stom van hem. Het gaat me allemaal een beetje te snel. Vandaag evaluatie gehad. Het team vindt dat ik het heel goed doe, sta goed in mijn behandeling. Ik vind dat wel erg fijn om te horen. J. was vandaag wel een beetje dom bezig tegen mij. Hij vindt het jammer dat ik niet wil inzien dat alles wat V. doet is om mijn aandacht te trekken en dat ik die dan nog geef ook. Volgens mij is het gewoon puur jaloezie, maar goed.. Hij doet maar hoor! Vandaag C. gesproken. Zij had van C. gehoord dat P. op een heel gemene manier tegen iemand had gezegd dat hij weer contact met me heeft. Ik heb geen idee meer wat ik er van moet geloven. Ik denk dat ik heel het P. gebeuren maar links moet laten liggen. Ik heb het gehad met het gesodemieter!
Het is de eerste keer dat ik mijn eigen stukken gecensureerd heb. Waarom? Ik kan niet lezen, ik kan niet typen, ik kan niet geloven dat ik zoveel waarde heb gehecht aan dingen die er helemaal niet toedoen. Het maakt me misselijk om te lezen hoe onzorgvuldig ik ben omgegaan met mijn leven. Ik weet dat het rationeel gezien misschien niet eerlijk is om zo boos op mezelf te zijn. Om zo boos te zijn op het leven wat ik heb geleid. Boos om wat mijn moeder nu moet meemaken. Boos op alles wat ik haar ooit verweten heb. Boos op alle ruzies die ik ooit met haar heb gemaakt. Waarom moet een hersentumor mij doen beseffen dat die vrouw, mijn lieve moeder, het meest kostbare is in mijn leven? Samen met mijn lieve dochter. Ik hoop dat jullie vandaag nog eens goed naar jullie geliefden kijken en realiseren hoe kostbaar zij zijn. Dat ieder moment samen een moment is wat gekoesterd moet worden. ❤
De wereld van Anna 