Zoeken

De wereld van Anna

Categorie

Recensie

Recensie ‘The Age of Adaline’

Tell me something I can hold on to forever and never let go.

The Age of Adaline is een Amerikaanse romantische film uit 2015, geregisseerd door Lee Toland Krieger. De hoofdrollen worden vertolkt Blake Lively en Michiel Huisman.

The Age of Adaline is te huren via interactieve televisie van KPN. 

Films kies ik altijd heel doelbewust, simpelweg omdat ik het niet trek om (meer dan) anderhalf uur naar een slecht verhaal te kijken. The Age of Adaline trok mij juist aan vanwege het verhaal en uiteraard de hoofdrolspelers. Michiel Huisman is een Nederlandse acteur en Blake Lively speelt tevens in een serie die ik graag volg: Gossip Girl. Ik had er niet heel hoge verwachtingen van, omdat ik zowel Michiel als Blake niet bijzonder goed vind acteren. Blake heeft mijn verwachtingen wel overtroffen. Adaline is bijna het tegenovergestelde van Serena van der Woodsen, en beide types speelt ze dan toch wel erg overtuigend. Adaline is heel ingetogen, terwijl Serena heel extravagant is. Blake’s lichaamshouding was in The Age of Adaline totaal anders dan in Gossip Girl. Ik heb altijd aangenomen dat Blake in haar privéleven een soort van Serena is, maar hier klopt waarschijnlijk helemaal niets van. Ik heb haar dan ook gigantisch onderschat! 

De film ging mij net iets te langzaam, en veroverde mijn hart helaas niet. Het was een beetje te voorspelbaar en soms iets te overdreven zoetsappig. Ik kon er wel enigszins van genieten, maar het is wel een film die ik weer heel snel vergeten ben. Jammer, want het verhaal is wel ijzersterk. 

Wat is het cijfer dat ik ga geven? Ik geef The Age of Adaline een 6. Ik raad de film niet aan. Het is leuk, maar niet boeiend. Helaas! 

The Age of Adaline @ WordPress

    Recensie ‘Pretty Little Liars’

    You know what they say about hope? It breeds eternal misery.

    Pretty Little Liars is een Amerikaanse tienerdrama/mysterie-televisieserie van Freeform. De serie is gebaseerd op de gelijknamige boekenreeks van Sara Shepard, en volgt de levens van vier vriendinnen in het fictieve stadje Rosewoord. Aria, Emily, Hanna en Spencer zijn samen met hun Queen Bee Alison onafscheidelijk. Als Alison op een avond plotseling verdwijnt, valt de groep uit elkaar.

    Een jaar later ontvangen Aria, Hanna, Spencer en Emily vreemde berichten van iemand die zichzelf ‘A’ noemt. A weet al hun geheimen en dreigt om hun levens tot een ware hel te maken. Terwijl ze proberen om een zo normaal mogelijk leven te leiden, ontrafelen ze steeds meer over Alisons mysterieuze verdwijning en zetten ze alles op alles om A te ontmaskeren.

    Pretty Little Liars is te bewonderen op Netflix.

    Who-Killed-Charlotte-DiLaurentis-Pretty-Little-Liars

    Ik laat me graag verrassen door Netflix. Wat betekent dat concreet? Ik kies gewoon heel simpel voor de eerste serie die ik tegenkom bij ‘Populair’. Het voordeel hieraan is dat ik nooit lang hoef na te denken over wat ik ga kijken. Ik kende Pretty Little Liars inmiddels al wel via social media. Een aantal kennissen deelde meerdere malen hun Pretty Little Liars verslaving, en wat een marteling het was als zij weer een poos moesten wachten op een nieuw seizoen. Mijn eerste indruk was niet echt goed. De verhaallijn leek mij niet echt heel boeiend, en ik had dan ook niet echt meteen heel veel zin om de serie te gaan kijken. Gelukkig voor mij was Pretty Little Liars veel leuker dan ik had verwacht! Het is wel overduidelijk dat deze serie ontwikkeld is voor het jongere publiek. De personages zijn zelf nog tieners, wat tevens het verhaal een beetje kinderachtig maakt. Tegelijkertijd vind ik Pretty Little Liars spannend, en soms zelfs een beetje eng. Wat ik erg jammer aan deze serie vind is dat hetzelfde verhaal keer op keer herhaald wordt, en hierdoor wordt het een beetje eentonig.

    Hanna Marin (gespeeld door Ashley Benson) en Caleb Rivers (Tyler Blackburn) zijn mijn favoriete personages, omdat zij naar mijn mening het meest oprecht zijn. De relatie, die zij met elkaar hebben in Pretty Little Liars, is zo eerlijk, puur en mooi dat je gewoon hoopt/gelooft dat zij in real life een partnerschap met elkaar aan gaan. De vonken springen er van af! Samen zijn zij – wat mij betreft – de sterkste spelers in het spel, wat A gecreëerd heeft.

    Het verslavende karakter van Pretty Little Liars, gecombineerd met het ietwat kinderachtige en eentonige verhaal, maakt het voor mij lastig om te bepalen wat voor cijfer ik het wil geven. Ik vind het nog steeds wel een heel leuke serie om naar te kijken, maar ik zou alleen het jongere vrouwelijke publiek aanraden om er naar te kijken. Het lijkt me geen leuke serie voor het wat oudere en het mannelijke publiek. Het is echt een meisjesserie. De personages zijn niet ijzersterk of bewonderenswaardig. Het is echt wat het claimt te zijn: een easy going tienerserie. Het cijfer wat ik geef is dan ook een 7,5. 

    En of ik het volgend seizoen  ga bekijken? Maar natuurlijk! 😀

    Pretty Little Liars @ WordPress:

    Pretty Little Liars | Season 6 Finale
    Mijn Top 10 Favorite girly Series
    5x Favoriete tv-shows
    Favorieten van februari
    24-1-2016 | Inspired: Ashley Benson | Beauty
    Mijn favoriete series
    Dit zijn mijn stijliconen uit Pretty Little Liars
    Serie tip #1: Pretty Little Liars
    Get the look: Shay Mitchell
    TV-Series

    Recensie ‘House of Cards’

    Friends make the worst enemies.

    House of Cards (drama/politieke thriller) is een Amerikaanse televisieserie die ontwikkeld is voor Netflix (hier is de serie dus ook te zien!). De serie is gebaseerd op de gelijknamige Britse miniserie uit 1990. Het verhaal speelt zich af rondom Francis “Frank” Underwood (Kevin Spacey), een genadeloos en ambitieus politicus in Washington D.C. Inmiddels zijn er vier seizoenen (ieder met dertien afleveringen van ongeveer 50 minuten) te bewonderen op Netflix. Het is nog niet bekend wanneer het vijfde seizoen te zien is.

    Afbeelding

    Het bekijken van series is één van mijn grootste hobby’s. Als ik niet via via was geattendeerd op deze serie had ik waarschijnlijk nooit de keuze gemaakt om de serie te bekijken. Politiek klinkt niet echt als een heel interessant onderwerp om mee bezig te zijn in je vrije tijd. Ik kon me dan ook niet voorstellen dat deze serie echt geweldig zou zijn… maar jeetje, wat heb ik me vergist! House of Cards heeft mij vanaf de eerste minuut weten te boeien. De eerste afleveringen snapte ik daadwerkelijk niet wat het doel van Frank was. Daar kwam ik pas na een aantal afleveringen achter. House of Cards heeft mij steeds weten te verrassen. Ik heb seizoen 1 en 2 vol bewondering gekeken. Helaas was het derde seizoen wat minder, waardoor ik mijn interesse al snel enigszins verloor. Dit seizoen is naar mijn mening het saaist. Het miste de glorie wat het wel in het eerste en tweede seizoen had. Het vierde seizoen maakt dit echter helemaal goed. Jeetje, wat een knaller van een seizoen. Het is weer een fenomenaal stukje tv, wat mijn aandacht van begin tot eind had. Ik vind het vierde seizoen misschien wel het best van allemaal: meedogenlozer, spannender en nog minder goed te voorspellen hoe het zal eindigen.

    Kevin Spacey speelt de rol van Frank Underwood fenomenaal. Het is vreemd hoe je in het verloop van het verhaal Frank enerzijds gaat haten, maar anderzijds toch hoopt dat hij zijn doelen zal bereiken. Hij manipuleert niet alleen de andere spelers in het verhaal, hij manipuleert zeker ook de kijker. Gedurende de serie neemt Frank de moeite om de kijker toe te spreken. Hij maakt je deelgenoot van zijn wrede plannetjes. Het maakt het persoonlijker en tegelijkertijd beangstigend.

    Vanwege het bizar goede verhaal achter House of Cards, de manier waarop het opgezet is én dankzij het geweldige acteerwerk van Kevin Spacey geef ik het volgende cijfer: 8.5

    House of Cards @ WordPress

    Recensie: Modern Family

    Het verhaal van Modern Family draait rond drie gezinnen die samen één grote familie vormen. De pater familias is Jay Pritchett. Hij is gescheiden van zijn eerste vrouw Dede en is opnieuw getrouwd met de veel jongere Gloria Delgado. Zij is afkomstig uit Colombia en heeft al een zoon uit een vorig huwelijk: Manny. In de loop van de reeks krijgen Jay en Gloria ook samen een zoontje: Fulgencio Joe Pritchett.

    Uit zijn eerste huwelijk met Dede heeft Jay twee kinderen. De oudste van de twee is dochter Claire Dunphy, die getrouwd is met Phil Dunphy. Samen hebben ze drie kinderen: Haley, Alex en Luke.

    Mitchell is Jays enige zoon. Hij is homoseksueel en heeft al vijf jaar een relatie met Cameron Tucker. Samen hebben ze een Vietnamees dochtertje geadopteerd: Lily.

    Modern_Family

     

    Eerlijk is eerlijk. Ik heb vaak gelachen om Modern Family. Het probleem ligt een beetje in het gegeven dat Modern Family niet echt mijn genre is. Het kostte me veel moeite om vier seizoenen te kijken. Ik vind de afleveringen te kort en het is me allemaal net iets te oppervlakkig. Ik ben dan ook niet van plan om seizoen 5 te gaan kijken. Ik heb uiteindelijk bijna vijf maanden over deze serie gedaan, terwijl ik normaliter binnen één maand een serie heb afgekeken. Dat zegt ook wel iets natuurlijk.

    Ik geef Modern Family slechts een omdat ik af en toe best kon lachen maar de serie me eigenlijk niet veel boeide. Het is een voldoende omdat ik me wel besef dat er waarschijnlijk veel mensen zijn die de serie wel degelijk hilarisch vinden.

    Modern Family @ WordPress

    Recensie: Tegenlicht (Esther Verhoef)

    Vera Zagt heeft het niet gemakkelijk gehad als kind. Haar moeder zat vaker in een psychiatrische inrichting dan dat ze thuis was, haar autoritaire vader behandelde haar alsof ze een van zijn rekruten was en gepest worden op school was ook eerder regel dan uitzondering. Als volwassene heeft Vera nog altijd een beschadigd zelfbeeld. Ze is inmiddels twintig jaar samen met Lucien Reinders, een succesvol ondernemer. Haar huwelijk, haar werk als dierenfotografe en haar huis – ’t Fort – zijn de drie wankele pijlers waarop haar leven steunt. Wanneer de relatie met Lucien onder druk komt te staan, raakt Vera in paniek en vlucht in een buitenechtelijke verhouding. Dan gebeuren er meer dingen waardoor ze langzaam maar zeker de controle verliest. Om zich te kunnen ontplooien zal Vera zich moeten losmaken van haar traumatische ervaringen en haar zorgvuldig opgebouwde muren moeten afbreken: Vera moet leren leven en vertrouwen krijgen. Maar is het daarvoor niet te laat?

    50737e6d09b8a5.50132079

    Dit is het eerste E-book wat ik gelezen heb. Eerst stoorde ik me er best aan dat ik niet gewoon lekker een bladzijde kon omslaan en moest ‘schuiven’. Inmiddels ben ik er aan gewend, en al blijft ouderwets een boek lezen het allerfijnst, ik kon wel genieten van dit boek. Tegenlicht heeft op mij een diepe indruk gemaakt. Misschien is dat zelfs nog wel een understatement. Ik heb gerouwd om wat Vera is overkomen. Ik voelde haar verdriet. Toen ik eenmaal het boek uit had gelezen, heb ik een half uur snikkend aan de keukentafel gezeten. Voor mij is dat het teken dat ik geraakt ben door dit boek. Hierdoor ken ik meer waarde toe aan dit boek dan ieder ander boek wat ik voorheen heb gelezen. Natuurlijk weet ik dat niet iedereen zit te wachten op zo’n intens verdriet, maar ik weet ook niet of dit boek iedereen zo zal raken. De vader van Vera Zagt lijkt op mijn vader. Vera Zagt lijkt op mij, en in haar moeder herken ik mezelf van toen ik depressief was. Ik herken de stukken die worden geschreven over haar verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis. Esther Verhoef sleept je mee in het tragische verhaal. Je wordt deelgenoot van het leven van Vera. Ik lees niet vaak heel veel boeken van één auteur achter elkaar, maar inmiddels ben ik begonnen aan het derde boek van Esther Verhoef: Deja vu.

    Tegenlicht is tot nu toe het beste boek wat ik heb gelezen. Ik geef het zonder enige aarzeling een 9,5. Er is nog ruimte voor verbetering, maar ik kan me haast niet voorstellen dat ik ooit een boek zal lezen wat meer indruk op me maakt dan Tegenlicht. Ik vind dat vooral social workers zeker tijd moeten maken om dit boek te lezen. Het geeft inzicht in het leven met een depressie, en wat de gevolgen van langdurig pesten in de volwassenheid zijn.

    Er is nog niet eerder over Tegenlicht geschreven @ WordPress.

    Recencie: Close-up (Esther Verhoef)

    De tweeëndertigjarige Margot Heijne heeft een nare scheiding achter de rug. Ze probeert haar leven op orde te krijgen en haar zelfvertrouwen terug te winnen. Haar nieuwe leven komt in een gevaarlijke stroomversnelling terecht als ze Leon Wagner ontmoet, een mysterieuze, dominante man met een bijzondere vriendenkring, die wel erg veel invloed op haar krijgt…

    Close-up gaat over het najagen van dromen, onzeker zijn over je lichaam en het bepalen van grenzen.

    Print

    Dit boek heb ik geleend van mijn lieve vriendinnetje C. Zij was er erg van onder de indruk en wilde mij de kans geven om ook te kunnen genieten van Esther Verhoef, en haar schrijftalent. Zij weet immers dat ik dol ben op literaire thrillers. Ik begon enigszins sceptisch te lezen. Vriendinnetje C. heeft een voorliefde voor romans, en ik was dan ook bang dat het boek niet bij mijn interesses zou passen. Maar jeetjemina, wat een knallend boek is dit! Margot Heijne biedt voor veel vrouwen herkenning, en naarmate het verhaal vordert word je stapelverliefd op Leon Wagner. Het verhaal is onvoorspelbaar, grijpt je iedere keer weer aan en is herkenbaar. Het is zo realistisch geschreven dat ik af en toe vergat dat Margot Heijne niet echt bestaat en bovendien geen vriendin van mij is. Het is lang geleden dat ik zo’n goed boek heb gelezen! Inmiddels ben ik begonnen aan Tegenlicht (ook geschreven door Ester Verhoef). Ja Esther, ik geloof dat je er een fan bij hebt.

    Kortom, Close-up krijgt van mij een dikke 8.5. Ik kan geen genoeg krijgen van de manier waarop Esther Verhoef schrijft, dus geloof me: jullie gaan hier nog veel van haar horen. Ik raad Close-up zeker weten aan, ook voor de lezers onder ons die normaliter niet van thrillers houden.

    Close-up @ WordPress:

    Donderdagskinderen (Nicci French)

    Allereerst… Narda van Beaunino heeft mij genomineerd voor de Blogger Sunshine Award. Mijn dank is zeer groot. Ik vind het echt een superlief gebaar! Ik ga er dan zeker ook wat mee doen, maar helaas heb ik het op dit moment te druk. Ik wil het niet afraffelen, dus jullie zien deze uitwerking deze week op mijn blog verschijnen. Nogmaals super bedankt, Narda! ❤


    Donderdagskinderen een psychologische literaire thriller van het Britse echtpaar Nicci Gerard en Sean French. Zij vormen samen een schrijversduo. Eerder verschenen Blauwe maandag, Dinsdag is voorbij en Wachten op woensdag, eveneens met Frieda Klein in de hoofdrol.

    Wanneer een oud schoolvriendin van Frieda aanklopt omdat de problemen met haar onhandelbare dochter haar boven het groeien, besluit Frieda haar te helpen. De gesprekken die Frieda met Becky heeft, roepen herinneringen bij haar op. Ze raakt er langzamerhand van overtuigd dat hen hetzelfde is overkomen; sterker nog, dat zij beiden slachtoffer zijn van dezelfde dader.

    5282127d11dfa8.50618056

    Dit boek stond in de top 10 toen ik het kocht. Ik vind thrillers het leukste genre boeken. Ja, ik ben er dol op! Al vaker had ik over Nicci French gehoord, dus ik kocht het boek vol enthousiasme. Helaas verdween dit enthousiasme steeds meer naarmate ik verder in het verhaal kwam. Misschien ben ik te veel verwend met de geniale boeken van Karin Slaughter? Ik vind Donderdagskinderen niet spannend. Het is allemaal maar een beetje gewoontjes. Wellicht is ‘gewoontjes’ wel de kracht van het verhaal. Het voelt allemaal heel realistisch aan. Laat ik nou net een dromer zijn en niet echt een realist. 😉 Ik vind Frieda Klein niet leuk. Ik snap haar eigenlijk negen van de tien keer ook gewoon niet. Het ontbreekt mij iets te veel aan de mogelijkheden om met de hoofdpersonage mee te leven. Dit vind ik jammer.

    Alles bij elkaar opgeteld (en afgetrokken) geef ik Donderdagskinderen een 6. De volgende keer sta ik ook niet echt te springen om een boek van Nicci French te kopen, terwijl dit wel het geval is bij Karin Slaughter. Het kan een kwestie van smaak zijn. Wie weet kan iemand mijn lezers ervan overtuigen dat Donderdagskinderen wel top is?  Persoonlijk zou ik Donderdagskinderen in  ieder geval niet aanraden.

    Donderdagskinderen @ WordPress

    Over muziek, series en boeken.

    Hatsjie. Dat is het geluid wat ik de afgelopen dagen het meest produceer, maar goed… dat is off-topic. 😉 Ik heb al vaker geschreven dat muziek en series heel belangrijk voor mij zijn. Ik kan me helemaal verliezen in muziek. Als ik een serie kijk, dan voelt het alsof ik deelgenoot ben van het leven van de personages. Zonder boeken ga ik de deur niet uit. Als ik maar even de kans krijg, dan ga ik lezen. De hele wereld staat dan heel even op stil voor mij. Soms denk ik weleens dat ik wel héél eenzaam moet overkomen op anderen. Er zijn maar een paar mensen waarbij ik me echt thuis voel en waarbij ik echt hunker naar samenzijn met hen. Voor de rest ben ik graag alleen. Just me and my music, series and books… Misschien is dat ook wel de reden waarom iedere relatie al gedoemd is te mislukken voordat ie werkelijk is begonnen? 😉

    Juist omdat het zo belangrijk voor me is wil ik het jullie niet onthouden: die mooie series die ik heb gekeken… Hierbij dus twee recensies: van Suits & The Killing. En om het af te leren, ook een quote uit het liedje ‘Muziek’ van Marco Borsato. 🙂

    Het brengt de mensen samen en het spreekt alle talen
    Het geeft ons motivatie als we bang zijn om te falen
    Het laat ons afdwalen, als onze gedachtes razen
    Maar in een andere fase brengt het ons juist in extase

    Muziek helpt mij om stil te zijn
    Muziek helpt mij weer op te staan

    KLIK HIER VOOR MIJN ACTIE BIJ STOPHERSENTUMOREN.NL


    Suits

    That’s the difference between you and me, you wanna lose small, I wanna win big…

    Suits is een Amerikaanse televisieserie. De serie ging in première op 23 juni 2011 met een aflevering van negentig minuten, waarna er op 14 juni 2012 een tweede seizoen van start ging. De zogenoemde midseasfinale was op 23 augustus 2012. Het eerste deel van seizoen 3 (tien afleveringen) werd vanaf 16 juli 2013 in de Verenigde Staten van Amerika uitgezonden op USA Network; in 2014 volgt het tweede deel (zes afleveringen). In België is de serie te zien op VTM sinds 26 mei 2014. In Nederland zou de serie al vanaf januari 2014 worden uitgezonden op RTL 4, maar dit werd uitgesteld naar 7 april 2014. De eerste twee seizoenen van de serie zijn ook te zien op Netflix Nederland.

    suits

    Civiel recht is nooit eerder zo hot geweest. Knappe mannen in pak met een ondeugend tintje. De keiharde wereld van de advocatuur. En niet te vergeten: Harvard. Het is een combinatie die bij mij heel goed aangeslagen is! Sterker nog: ik durf stellig te zeggen dat dit de beste serie is die ik tot nu toe heb gekeken. Je kunt dit enigszins wijten aan mijn zwak voor mannen in pak. 😉 Het is geen toeval dat ik tweemaal in mijn leven advocaten heb ge-date. Vanaf de eerste minuut had Suits me te pakken. Het heeft me non stop weten te boeien, al moet ik bekennen dat het tweede seizoen een stuk minder was dan het eerste seizoen. Het is de eerste keer dat ik gewoon niet kon stoppen met kijken. Het merendeel van de afleveringen heb ik in slechts twee dagen gekeken. Het is meer dan een serie over twee knappe koppies. Het verhaal vind ik persoonlijk erg sterk. Er bevindt zich een rode draad in het verhaal, maar anderzijds is er bij iedere aflevering een nieuw verhaal te zien. Dit maakt dat Suits je blijft boeien en dat het leuk blijft. De serie is dan ook voor mannen erg leuk om te kijken (er spelen overigens ook héél mooie vrouwen in de serie).

    Het is niet heel verrassend dat ik Suits een dikke geef. Deze keer kan ik niet wachten totdat seizoen drie te bekijken is bij Netflix. Ik krijg deze twee heren maar niet uit mijn gedachten. De volgende serie die ik ga kijken, moet wel héél indrukwekkend zijn…wil ik die een voldoende geven. Dus lieve mensen: dit is duidelijk een aanrader!

    Suits @ WordPress


    The Killing

    You don’t know me. I break things.

    tumblr_ml1xc6z3431rv4dz6o2_r1_1280

    Vergeet Suits, vergeet Breaking Bad, vergeet House of Cards, vergeet Orange is the New Black. The Killing is de mooiste serie die ik ooit heb gezien. Ben jij een fan van Karin Slaughter en Nicci French? Ik durf te stellen dat je snel die boeken naast je neer zal leggen en met fascinatie naar deze serie zal kijken. The Killing is een spannende serie met echte mensen. Er is geen zwart en wit. Niemand is puur slecht en niemand is perfect. Het is een dramaserie die je weet te intrigeren tot het laatste eind. Helaas zijn er maar vier seizoenen (waarvan het laatste seizoen maar zes afleveringen heeft). Er komt geen vijfde seizoen meer en daar kan ik erg om treuren! De eerste twee seizoenen zijn naar mijn mening het best, maar dit betekent absoluut niet dat seizoen drie en vier niet goed zijn. Ja, dit is een serie die ik onwijs ga missen. Tot nu toe vond ik House of Cards de beste serie, maar no way dat het op kan tegen deze!

    Ik geef The Killing een 9,5. Waarom geen 10? Omdat ik hoop blijf houden op een nog betere serie, al kan ik dat nu totaal niet voorstellen. De eerste aflevering is misschien een beetje ‘saai’, maar believe me… vanaf aflevering 2 raak je verliefd op de serie én sowieso verslaafd. 😉

    Er is nog niet eerder over The Killing geschreven @ WordPress

     

    Recensie #2 Grimm & Orange is the New Black

    Grimm (seizoen 1 & 2)

    It shall not be death, but a sleep of a hundred years, into which the princess shall fall.

    Grimm is een Amerikaanse televisieserie uit 2011 die werd gemaakt in opdracht van zender NBC en daar op 28 oktober 2011 voor het eerst werd uitgezonden. In Vlaanderen wordt de serie sinds 15 april 2012 bij 2BE uitgezonden, in Nederland startte RTL 5 op 3 januari 2013 met seizoen 1. De uitzendingen stopten echter plots na slechts twee aflevering van het tweede seizoen. De serie gaat over een politierechercheur die tevens een zogenoemde grimm is, iemand die strijdt tegen allerhande mythische wezens. Die wezens zien eruit als doodgewone mensen, maar een grimm kan zien wat ze in werkelijkheid zijn. Ze zijn veelal geïnspireerd op de wezens die voorkomen in de sprookjes van de gebroeders Grimm.

    grimm

    Spontaan ben ik naar deze serie gaan kijken. Het verhaal sprak me niet echt heel erg aan, maar nieuwsgierig was ik op een of andere manier wel! Het is wederom een serie die ik aanvankelijk niet echt heel leuk vond. Het kostte me een aantal afleveringen voordat ik de serie echt ging waarderen. Inmiddels ben ik zo’n beetje verslaafd geraakt aan Grimm en de personages. Het is jammer dat er maar twee seizoenen beschikbaar zijn op Netflix. Het tweede seizoen vond ik veel leuker dan het eerste seizoen. In het eerste seizoen zijn er vooral losstaande verhalen, terwijl in het tweede seizoen er echt een rode draad door het verhaal loopt. Soms duren die langere verhalen iets te lang naar mijn mening, waardoor ik soms mijn interesse verloor. Af en toe vond ik het ook iets te eng en ik houd niet van enge dingen. Dat is gewoon een kwestie van smaak. Een echt favoriete personage heb ik in dit geval niet. Ik vind alle personages eigenlijk wel heel leuk!

    Het is niet de beste serie die ik tot nu toe heb gekeken, maar zeker ook niet de slechtste. Het is een beetje een middelmatige serie die ik ook niet direct zal aanraden. Anderzijds is het ook geen serie die ik zou afraden om te kijken. Ik geef de serie een 7. Misschien dat het voor mannen aantrekkelijker is om te kijken dan voor vrouwen?

    Er is eerder nog niet geschreven over Grimm @ WordPress


    Orange is the New Black (seizoen 2)

    God. This is the loneliest place I’ve ever been and I lived in a tree for eight months.

    Lees eerst mijn recensie over Orange is the New Black seizoen 1. 

    oitnb_season2_littleboo

    Mijn ervaring met het bekijken van series op Netflix is dat ik de series pas echt ga waarderen tijdens seizoen 2. Ik was niet al te enthousiast over Orange is the New Black. Naarmate het verhaal vorderde vond ik het wel steeds leuker worden. Om deze reden wilde ik Orange is the New Black toch een tweede kans geven. En ja hoor, weer ben ik verliefd geworden op een serie tijdens het tweede seizoen. Ik vind het tweede seizoen echt veel beter dan het eerste seizoen! Het verhaal is sterker, spannender, leuker.. moet ik nog even doorgaan? Wat een verschil met seizoen 2. 😉 Ik ben zelfs de overweging aan het maken of ik misschien de boeken moet gaan lezen, want wachten op seizoen drie? Nee, dat kan ik niet!

    Steeds meer kan ik de humor van Orange is the New Black waarderen. Steeds meer kan ik de personages waarderen. Steeds meer kan ik het verhaal waarderen. Ik ben geneigd om Orange is the New Black seizoen 2 een dikke te geven en weet je wat? Ik ga het ook gewoon doen! Het is naar mijn mening een serie die je vrijwel alleen op je gemak kunt kijken als je het in je eentje kijkt of iemand die je echt heel erg vertrouwt (zoals een partner). Veel seks en rock and roll… Maar een plezier om naar te kijken. 🙂

    Orange is the New Black @ WordPress

    Blog op WordPress.com.

    Omhoog ↑