Van S. heb ik al een aantal weken niets gehoord. Geen probleem. Ik voel ook niet echt de behoefte om iets van mezelf te laten horen. Dat zegt genoeg denk ik. Van de Ex heb ik echter wel iets gehoord. Hij vroeg me pasgeleden weer of hij langs mocht komen. Mijn deur stond, staat en blijft altijd open voor hem. Misschien niet als lover, maar zeker wel als een vriend. Ik weet dat er geen toekomst voor ons samen is. Ik heb er vrede mee. God heeft een ander plan voor ons..
Het is vertrouwd tussen hem en mij, maar de verschillen zijn overduidelijk en niet te negeren. Het is op zich geen probleem als je niet hetzelfde bent, misschien kan het zelfs een voordeel opleveren. Het is bij ons echter wel een probleem, omdat wij niet verenigd kunnen worden met elkaar. Een van ons zal uiteindelijk een stukje van zichzelf moeten opofferen. Hoe kun je een gezonde relatie opbouwen met iemand waarbij je jezelf niet kunt zijn? Hoe lang blijft zoiets goed voelen? Deze poppenkast had al gestopt moeten worden voordat het was begonnen. We zijn van elkaar gaan houden, maar soms…soms is liefde gewoon niet genoeg.
Hij vroeg me of ik voor hem naar Hengelo zou verhuizen. Het eerste wat er in me opkwam heb ik ook hardop uitgesproken: ‘Nee, dat zou ik niet’. Niet veel later vroeg hij me of ik ergens tussenin zou willen wonen met hem. ‘Nee, dat wil ik niet’. Eerlijk gezegd zou ik niet eens in mijn huidige woonplaats met hem willen wonen. Het zou me waarschijnlijk diep ongelukkig maken. Hij maakt mij ongelukkig…Wat wij hadden maakte mij ongelukkig. Hij is één van de meest oprechte en lieve mensen die ik ooit heb gekend, en ik ben hem dankbaar voor alles wat hij me heeft gegeven, maar wij samen.. dat gaat niet. Ik wil het niet. Ik kan het niet.
Goodbye my lover and best friend. I wish you the best. You deserve it! ❤
De wereld van Anna 
8 januari 2015 at 13:57
Anna eigenlijk een vraagje. Hoe kan je aan een nieuw leven beginnen dat je ex nog eigenlijk vrij spel geeft.
En je schrijft een mooi inzicht. Hoe kan je iets opbouwen dat jezelf niet kan of mag zijn.
Maar hoe kan je toekomst gericht zijn als je eigenlijk ook gevoelsmatig jezelf niet kan zijn omdat er nog een bepaald gevoel zit?
Dat zijn maar vragen die bij me opkwamen als ik deze tekst van je las.
8 januari 2015 at 14:00
AUM SHANTHI
8 januari 2015 at 15:36
Wauw dit is heel mooi geschreven!
8 januari 2015 at 17:12
Mooie sterke blog!
8 januari 2015 at 22:29
Fijn dat je een beslissing hebt kunnen nemen over de mannen in je leven, voor jou komt de ware nog wel.
Ook fijn om te lezen dat jij en je ex als vrienden uit elkaar zijn gegaan, er is al genoeg haat in deze wereld.
8 januari 2015 at 23:08
Mooi geschreven. Soms weet je gewoon ineens wat je wil en niet wil. En tijd heelt alle wonden.
Ik heb vandaag ook een gesprek gehad met mijn ex. Geen echte ex, maar er is toch iets geweest tussen ons, wat het was kan ik moeilijk zeggen. Ik hoor hem nog veel. Elke dag bijna. We hebben een band, een klik, en hij weet veel over mij. Soms heeft hij even genoeg van mij, dan doet hij lastig, maken we een beetje ruzie en dan gaat alles weer naar het oude. Gisteren was ook zo’n dag. En opeens had ik er genoeg van. Ik wil minder. En pauze. Maar kwijt, dat wil ik hem nooit!