Het gaat de afgelopen weken goed met mama. Ze voelt zich niet zo heel ziek meer en de vermoeidheid wordt minder. Soms is ze nog wel heel erg bang dat er toch uitvalverschijnselen optreden. Pasgeleden kon ze haar arm niet meer bewegen en dan slaat de paniek toe. Ik probeer haar dan gerust te stellen door haar er aan te herinneren dat de tumor veel kleiner is dan dat het was en dat het dus onwaarschijnlijk is dat de uitvalverschijnselen nu toch beginnen op te treden. Het komt vast door de afbouw van de medicatie dat er af en toe gekke dingen gebeuren. De artsen beamen dit. Laten we vooral niet weer opnieuw beginnen met continue bang zijn…
Vorige week ging mama mee naar de kerstviering op dochterliefs school. De kinderen hadden een papieren kerstboom gemaakt. Er hingen kerstballen in met pasfoto’s en wensen. Het raakte me dat die kinderen zo veel liefde toonden via deze kerstballen. Het was zo ontroerend om te lezen wat die lieve kinderen voor mijn moeder wensten. Het was zo vertederend gebaar. Ik geloof niet dat er ook maar een cadeau op de wereld is dat mooier is dan deze kerstboom.
Vanavond vieren we hier thuis kerstavond met mama, stiefvader, broertje en schoonzusje. Misschien is dit dan wel de laatste keer. Ik zou er eigenlijk niet aan moeten denken, maar het blijft maar door mijn hoofd rondspoken. Ik kan het niet loslaten. Vannacht lag ik er wakker van. Alle flashbacks van voorgaande jaren staan in mijn geheugen gebrand. Ik zie mijn moeder nog steeds dansend hier in de woonkamer staan, onbezorgd en vrij. Ik hoor het gelach nog steeds luid in mijn oren klinken. Het geschater toen mama met een sterretje in mijn bed lag. Deze herinneringen zullen ooit de kracht worden achter mijn bestaan. Ooit zal ik me vasthouden aan deze herinneringen om door te kunnen gaan. Het zal doorzettingsvermogen geven. Het zal me de moed geven om weer te leren om de wereld als mooi te kunnen aanschouwen.
Er komt een dag dat ik afscheid moet nemen van mijn moeder. Hoogstwaarschijnlijk veel vroeger dan gewenst. Maar mijn moeder zal altijd voortleven. In mijn gedachte, in mijn dromen, in mijn hart. Ik zal nooit moederloos zijn. Zij zal er altijd voor me zijn. Dat is mijn blessing van dit jaar. Het erkennen van onvoorwaardelijke liefde. It is larger than life.
24 december 2014 at 16:01
Geniet lekker van deze avond met je familie. Geniet van het nú en denk niet te veel aan de toekomst.
Fijne feestdagen.
26 december 2014 at 14:24
Dank je wel! Jij ook fijne feestdagen toegewenst. X
24 december 2014 at 18:41
Geniet van deze bijzondere dagen!
Liefde is zeker Larger than Life!!!
26 december 2014 at 14:25
Dank je wel! Jij ook! x
25 december 2014 at 08:39
probeer, ondanks de onzekerheid, toch echt te genieten van deze dagen! x
26 december 2014 at 14:25
Lukt tot nu toe heel goed! 🙂 Fijne feestdagen! x
25 december 2014 at 12:12
Geniet van met zijn alle samen te zijn.
Fijne feestdagen.
26 december 2014 at 14:25
Dank je wel! Jij ook fijne feestdagen! x
25 december 2014 at 16:40
Ik snap je zo goed. Dikke kus meid, en lekker genieten!!!
26 december 2014 at 14:26
Dank je wel! Een hele dikke kus terug en fijne feestdagen toegewenst!
26 december 2014 at 19:26
Jij ook lieverd. X
29 december 2014 at 16:08
Wat een mooi en ontroerend blog.
Geniet van jullie samen zijn. Maak nog maar heel veel herinneringen. Zodat je deze kunt koesteren, ooit…