De laatste weken heb ik een ontiegelijke klote-tijd achter de rug gehad. Sorry voor het taalgebruik, maar ik kan het niet anders formuleren. 😉 Alles verliep problematisch vanaf het opstaan tot het in slaap vallen. Het waren weken waarbij ik amper het hoofd boven water hield. Een ‘Bucket List’ – die ik nu liever doelenlijst noem -, daar had ik helemaal geen zin in. Gewoon de dagen doorkomen kostte me al te veel energie. Maar goed, het tij is inmiddels weer een beetje gekeerd. Langzaam gaat het beter met me. Als ik zie hoe sterk mijn moeder is, dan kan ik het niet opbrengen om te blijven hangen in al die negativiteit. Het doel waarover ik vandaag ga schrijven heb ik al lange tijd geleden behaald. Ik weet niet meer precies wanneer. Het doel was om die week een uur te gaan wandelen. Dat is me ook prima gelukt (al regende het keihard). De volledige doelenlijst staat hier. Vanaf volgende week ga ik weer doelen uitvoeren, maar vanwege bepaalde – financiële – afwegingen zal ik naar alle waarschijnlijkheid de doelen niet in deze volgorde gaan uitvoeren. De weken kloppen overigens ook niet meer, maar who cares?
Nou, that’s me! Maar dat wisten jullie al hè? 😉
Samen met mijn lieve tante gingen we naar Daniël den Hoed. Mama had een afspraak met de neuro-oncoloog. Het lijkt eeuwen geleden dat ik daar was. Nu is mama inmiddels alweer bijna klaar met haar bestralingen. Time flies, zelfs als je het helemaal niet leuk hebt. Na afloop gingen we koffie drinken bij opa en oma. Dat deden we altijd na afloop van een gesprek bij Erasmus/Daniël den Hoed.
Eenmaal thuis ging ik aan de wandel. Ik heb een uur gelopen op schoenen waarvan ik weet dat ze erg veel pijn doen. Ik heb eerder al geschreven dat ik dit bewust deed. Naar mijn mening is fysieke pijn beter te handelen dan psychische pijn. Tijdens het wandelen had ik overigens wel spijt dat ik pijnlijke schoenen had aangedaan. Wandelen had juist ontspannend kunnen zijn. Nu was het vooral erg pijnlijk en dus niet leuk.
Het was slecht weer. Ik ben de rest van de dag dan ook thuisgebleven en ondertussen heb ik genoten van Lola en haar speelse karakter. Zij weet me toch altijd wel op te vrolijken. Mijn lieve gekke Lola. ❤
De wereld van Anna 
9 september 2014 at 15:40
Lola is een schatje. Zo fijn om af en toe zo’n kattenlijfje te knuffelen hè?
Mooie lijst hoor.
10 september 2014 at 18:26
Lola is niet altijd even knuffelbaar. Zij heeft echt een heel sterke eigen wil en laat zich niet zomaar oppakken, hihi! Dieren zijn echt geweldig. Ik kan echt uren naar haar kijken. 🙂
9 september 2014 at 17:25
Tof zo’n lijst! Fijn dat het weer wat beter gaat met je.
10 september 2014 at 18:26
Dank je wel, Marion! Ik ben blij dat ik ook weer eventjes kan ademen. 🙂 X
9 september 2014 at 21:59
Mag ik je uitnodigen/uitdagen voor je bucketlist om week 21 van 2014 te doen in Rotterdam Zuid?
Ik ken je niet, Per toeval kom ik op je blog (al geloof ik niet in toeval) en had meteen een gevoel toen ik deze log las om je met iets van je bucketlist te helpen… En ik denk dat 21 het beste is wat ik kan doen. Mocht je de uitdaging / uitnodiging aan willen gaan mag je me ten alle tijde mailen.
10 september 2014 at 18:27
Lijkt me leuk. 😉 Ik ben redelijk bekend in Rotterdam-Zuid. Welke kerk bedoel je en waar is het ongeveer?
Ontzettend mooi gebaar dat je me mee wilt helpen met het behalen van mijn doelenlijst! 😀
10 september 2014 at 18:47
Super dat je een keer mee wilt. Ik ga zelf naar Victory Outreach op het Mijnsherenplein 9, in Rotterdam Zuid. Als je wilt mag je me mailen dan kunnen we het een en ander verder bespreken.
11 september 2014 at 20:08
Ik zal je zeker mailen als ik er aan toe ben. 😉 Overigens mag jij ook altijd contact met mij opzoeken via dewereldvananna@outlook.com.
Groetjes!