Don’t raise your voice, improve your argument.
Ik wilde graag een discussie op gang brengen. Dat is de reden dat ik ben gaan bloggen. Het was mijn ambitie om andere mensen te raken, zowel op een positieve als negatieve manier. Niemand hoeft het eens te zijn met de manier waarop ik naar de wereld kijk, dat is mijn persoonlijke wereldbeeld. Zou het niet heel saai zijn als iedereen hetzelfde denkt? Het is juist mijn bedoeling om mensen na te laten denken. Ik wil niet dat zij het allemaal met me eens zijn. Deze ambitie is het meest gelukt met mijn omstreden blog over Nederlanders en hun angst voor de islam. Ik had echt geen idee dat er zo’n felle discussie zou ontstaan. Onvoorbereid dat ik was, werd ik na een tijdje echt heel somber van alle reacties die ik kreeg. Een paar maanden heb ik niet meer geblogd. Daarna besloot ik mijn persoonlijke verhaal te vertellen en had ik niet langer het doel meer om mensen te raken met de dingen die ik zei. De makkelijkste weg…
Nu wil ik dit nog wel een tijdje volhouden. Ik vind het heerlijk om te bloggen. Ik vind de hartverwarmende reacties leuk! Ik wil iedereen daar dan ook graag voor bedanken. Als ik naar de statistieken kijk, blijkt wel dat mijn publiek juist de blog over angst voor de islam waardeert. Deze blog wordt het meest bekeken, hierop zijn de meeste reacties gekomen en ga zo maar door. Het blijkt wel dat deze blog hen heeft geraakt. Misschien wil ik in de toekomst dan toch weer meer aandacht gaan besteden aan onderwerpen waarop flink gediscussieerd kan worden. Actuele onderwerpen waarover iedereen wel een bepaalde mening heeft. Het aanwakkeren van emoties is iets waarop ik me wil voorbereiden, omdat negatieve reacties soms toch best vervelend kunnen zijn (zo heb ik zelf ervaren). Het is niet iets wat je zomaar eventjes kan onderschatten. Ik wil niet dat ik weer stop met bloggen, vanwege de overvloed aan negatieve reacties die soms naar mij als persoon gericht zijn. Het is best aangrijpend.
Laat ik voor vandaag wel alvast een mooie stelling er in gooien als opwarmertje. Ik doe dit naar aanleiding van de blog ‘Vrouw laat zien dat er ook een positief verhaal zit achter abortus !!!’ van SPIRITUEEL Boeddha. Het bericht raakte me, vandaar dat ik voor dit onderwerp kies. In Nederland kunnen vrouwen er voor kiezen om abortus te laten plegen. Hiervoor krijgen zij vijf dagen bedenktijd nadat zij bij de dokter zijn geweest omtrent hun zwangerschap. De enige voorwaarde die eigenlijk geldt om abortus te kunnen laten plegen, is dat het op basis van vrijwilligheid gebeurt. De vrouw mag niet gedwongen worden door anderen om abortus te laten plegen. Hierover wordt in de kliniek uitgebreid gesproken. De rechten van het ongeboren kind zijn in het geding, aangezien het recht op leven wordt geschonden, maar kan men al wel spreken over rechten? Heeft een ongeboren kind überhaupt wel rechten? Een kindje dat net geboren is mag je niet zomaar doodslaan of what ever. Waarom mag je wel het leven beëindigen van een ongeboren kind? En dan nog wel op grond van een relatief onbelangrijke reden? Als je abortus verbiedt, kunnen vrouwen die verkracht zijn ook geen aanspraak meer doen op abortus. Hoe moet het dan met hen? En hun kinderen? Het alleen toegankelijk maken voor vrouwen die zijn verkracht, dat is vrijwel onmogelijk. Gaan vrouwen dan niet juist doen alsof ze verkracht zijn om alsnog abortus te kunnen laten plegen? En gaan vrouwen niet juist heel gekke dingen doen als ze het recht op abortus verliezen? Denk hierbij aan vrouwen die een mes in hun eigen vagina steken om de foetus zelf weg te halen, of aan pasgeborene die vermoord worden. Een onderwerp dat veel los zal maken, vermoed ik. Ik wil graag de volgende stelling in de groep gooien:
Abortus moet verboden worden in Nederland.
De wereld van Anna 
7 mei 2014 at 12:22
Het hoeft niet verboden te worden, want dat zou zeker niet goed zijn als er een vrouw via verkracht zou worden en ze is zwanger dan moet er ook iets aan gedaan worden.
Maar vrouwen die niet voorzichtig zijn en zwanger raken daar zou het niet voor mogen doorgaan abortus.
Bedankt om de discussie hier ook aan te snijden.
7 mei 2014 at 12:33
Graag gedaan!
Ik vraag me af hoe men dan precies gaat toetsen wie wel verkracht is (en dus recht heeft op) en wie niet. Veel vrouwen durven geen aangifte te doen en er zijn vrouwen die juist aangifte doen om dan recht te hebben op een abortus. Lijkt me heel lastig om dat uit te voeren.
7 mei 2014 at 12:37
Dat is ook lastig, want het is zoals je schrijft. Maar die geen aangifte doen en er is mee gepraat waar je dan al zeker het nodige uit kan halen, kan de vrouw hier wel over nadenken.
Maar het blijft moeilijk, daarom dat ik het ook een goede tekst vond om er een discussie over te beginnen.
Want jonge vrouwen denken maar allemaal dat zoiets zo maar kan, maar je neemt een kind zijn leven wel af. Al is het nog niet geboren al voelt de vrouw het nog niet het leeft wel.
7 mei 2014 at 12:43
Het is ook een heel goed discussiepunt. Ik merk zelf dat mijn mening hierover ook nog niet helemaal gevormd is. Ergens ben ik bang dat ongewenst moederschap heel veel negatieve consequenties heeft voor kinderen. Adoptie heeft zeker ook negatieve gevolgen voor kinderen. Anderzijds beëindig je inderdaad wel een leven. Abortus lijkt een makkelijke manier om geen verantwoordelijkheid te hoeven dragen, terwijl men inderdaad wel een leven beëindigd. Het is alleen zo moeilijk, omdat er ook situaties zijn waarin de vrouw niets kan doen aan het ongewenst zwanger zijn. Het is een onderwerp waarbij je verschillende ingangspunten kan nemen en waarbij geen enkele oplossing echt heel goed aanvoelt.
7 mei 2014 at 12:49
Ongewenst zwanger worden door geen verkrachting dan praat men niet over bepaalde zaken. En is het meer een domme fout en zou je de gevolgen ervan moeten dragen. Maar het is makkelijk, neem maar een pil of doe maar gelijk abortus.
7 mei 2014 at 12:55
Het wordt zeker te makkelijk gemaakt om te kiezen voor abortus. Ik ben voornamelijk bang voor de gevolgen voor de kinderen als zij een moeder hebben die hen eigenlijk niet wilt. Laten we ook niet vergeten dat er vrouwen zijn met een verstandelijke beperking die zwanger raken, omdat zij niet de gevolgen van hun daden kunnen in zien. Hoe ga je daar dan mee om? Hoe selecteer je wie er wel recht op heeft en wie niet? Ik denk dat ze het om deze reden ook vrij laten voor iedere vrouw. Ik weet er zelf namelijk ook geen simpel antwoord op.
7 mei 2014 at 12:41
Een lastig onderwerp. Mijn vrouw en ik kunnen zelf geen kinderen krijgen en ik zag de ambtelijke molen van adoptie niet zo zitten. Ik geef toe dat dit egoïstisch van mij was en heb daar nu spijt van. En het nu is te laat (qua leeftijd) om het te herstellen. Vandaar dat ik een beetje moeite heb met abortus. Aan de ene kant heb je mensen die geen kinderen kunnen krijgen en aan de andere kant mensen die een kind bij wijze van spreken weggooien in de prullenbak. Dit zou een alternatief voor abortus kunnen zijn. De zwangerschap voortzetten en het kind na de geboorte afstaan voor adoptie.
Uiteraard zijn er ook mensen voor wie de zwangerschap te emotioneel is. Voor hun moet abortus misschien wel mogelijk blijven (na een aantal gesprekken met een psycholoog).
En na verkrachting? Er bestaat ook nog zo iets als de morning after pil. (En bij de mannen de ballen er af)
7 mei 2014 at 12:48
Heel goed punt draag je aan, Adam. De morning after pil is inderdaad een uitkomst. Ik snap dat abortus voor jou een extra gevoelig punt is, omdat je zelf geen keus hebt gehad in het al dan niet krijgen van kinderen. Die keuze is voor jou gemaakt, en dan is het moeilijk te verkroppen dat er mensen zijn die dus hun kans om wel een kind te krijgen zomaar verspillen. Adoptie lijkt me een goed, maar minstens net zo zwaar alternatief. Het is inderdaad een lastig onderwerp. Ik ben alleen heel bang dat abortus toch steeds meer getolereerd wordt. Steeds meer dames worden openhartig over het onderwerp, wat er op wijst dat het niet echt afgewezen wordt door de huidige samenleving. Dat baart me best veel zorgen eerlijk gezegd.
7 mei 2014 at 12:52
Adam hier in Antwerpen hebben wij de vondelingenschuif waar toch al meer gebruik van gemaakt wordt. En dat mensen die dan toch een kind niet willen het aan iemand afstaat die het wel wilt.
7 mei 2014 at 13:06
Maar waarom zo moeilijk. Waarom kan het hele adoptie proces niet opgestart worden tijdens de zwangerschap. Dan kunnen de adoptie ouders misschien wel aanwezig zijn bij de bevalling. En weet je als vrouw dat jou kind goed terecht gaat komen.
7 mei 2014 at 13:10
Onderschat het eerste moment dat een moeder haar kind vast heeft of ziet niet. Ik had mijn twijfels de gehele zwangerschap totdat ik mijn dochter in mijn armen had. Ik denk dat veel vrouwen er toch voor kiezen het kind te houden als ze het kindje zien. Starten tijdens de zwangerschap bezorgt de adoptieouders dan alleen maar heel veel teleurstellingen en verdriet denk ik.
7 mei 2014 at 13:22
Dan kunnen er nog problemen komen die ooit geweest zijn dat de adoptie moeder het kind niet los kan laten. En moeten er weer gerechtelijke procedures gestart worden.
7 mei 2014 at 13:32
Daar hebbeb jullie gelijk in. Zo zie je maar, aan alles zitten twee (of meer) kanten. In ieder geval blijft het kind dan leven én heeft een of meer ouders die hem/haar (op dat moment) wil hebben
7 mei 2014 at 13:35
Het is gewoon prachtig hoe elkaar mening hier tot uiting komen.
Zo zie je ook maar weer hoeveel gevoel zoiets losmaakt.
En er zitten zeker meer kanten aan dan twee, maar het blijft altijd iets mooi dat een kind een gelukkig leven mag hebben in een warm gezin.
7 mei 2014 at 13:41
Misschien is abortus ook juist een kwestie van iets gevoelsmatigs rationaliseren. Vrouwen die op basis van verstand de keuze maken, bang zijn dat ze niet voor het kindje kunnen zorgen en dergelijke. Ik vind het vooral mooi dat er op een respectvolle manier met ieders mening wordt omgegaan, gewoon zoals het hoort! 🙂
7 mei 2014 at 13:47
Anna als ik dat schrijven mag in eerst instantie het respect voor ieders schrijven. En toch met heel mooi inzichten. Want het is toch een moeilijk onderwerp dat aangekaart wordt.
Net zoals ik al schreef de vondelingenschuif dat toch al voor enkele kinderen een thuis gevonden heeft.
En daar had ik respect voor en andere stonden daar negatief tegenover.
En net als bij abortus respecteer ik een vrouw haar keuze maar praat er eerst mee voordat ze een gevoel van leegte aan moet voelen als het niet komt door een ongewenste situatie.
7 mei 2014 at 17:22
Ik was eerst tegen abortus, maar heb mijn mening bijgesteld. Als je besluit zonder voorbehoedsmiddelen seks te hebben. ja dan moet je ook de gevolgen dragen en het kind ter adoptie stellen als je het kindje echt niet wil. Maar bij verkrachting moet er wel de mogelijkheid zijn, al kan het kind er natuurlijk niks aandoen. Het blijft dubbel…
7 mei 2014 at 17:28
Het is inderdaad heel dubbel. Het is kiezen uit allerlei ‘slechte’ opties. Dat maakt het denk ik ook zo moeilijk. Ik geloof overigens niet dat het ooit verboden wordt. Wat ik zo krom vind, is dat anticonceptie veel geld kost maar dat abortus gratis is (vanuit AWBZ)…
7 mei 2014 at 18:17
Dit is op oogenhand herblogden reageerde:
Abortus is inderdaad een stevig onderwerp waar je zeker een goede discussie over kunt krijgen. Abortus ook verbieden na verkrachting is zelfs Moslims en Extreem-Rechts te gortig, maar is voor Christenen een onvoorwaardelijke eis. Mijn opvatting is dat na verkrachting het kind bij vrienden of familie van de verkrachter te vondeling gelegd kan worden.
Abortus kàn alleen worden toegelaten worden, als er aan de andere kant van het leven euthanasie tegenover staat, zowel uit overwegingen van ethische wederkerigheid, als vanuit demografisch oogpunt (vergrijzing).
Wij moeten ook bedenken dat er ieder jaar wereldwijd minstens vijftig miljoen abortussen worden verricht.
7 mei 2014 at 18:23
Volgens mij heb ik eerder hier een discussie met jou over gehad. Ik ben bang dat als die kinderen opgevoed worden door ouders van een verkrachter het kindje juist heel veel kans maakt om in de toekomst ook zelf te gaan verkrachten. Ik geloof namelijk dat verkrachters namelijk niet zo worden geboren (of in ieder geval niet geheel), maar dat de opvoeding daar ook veel invloed op heeft. Bij andere familieleden en vrienden lijkt me lastig (ik had het eerst anders verwoord). Stel dat een heel goede vriend van mij opeens een verkrachter blijkt te zijn en het kindje zou dus bij moeten wonen… Dan weet ik sowieso niet of ik financieel gezien voor het kindje zou kunnen zorgen, maar ergens herinnert dat kindje me dan ook altijd aan hetgeen wat die vriend heeft gedaan. Het is een soort van gedwongen adoptie, dus ik sta dan ook niet direct achter mijn moederrol. Dit betekent dat het kindje alsnog heel veel last heeft van waaruit hij/zij is ontstaan. Het kindje verdient al het geluk van de wereld, net zoals ieder ander. Dan lijkt me een vrijwillige adoptie door liefhebbende mensen nog het best!
7 mei 2014 at 18:27
Dan zit er niets anders op dan ook euthanasie toe te laten. Daar eens een discussie over beginnen?
Er zijn zelfs nog controversiëlere standpunten. Bepaalde kringen in Duitsland bespreken of groepsverkrachting een daad van anti-racistisch verzet kan zijn. Eldridge Cleaver schijnt een voorloper van die school te zijn.
7 mei 2014 at 18:31
Ik denk dat discussies rondom euthanasie vooral spelen bij bepaalde geloofsovertuigingen. Bij euthanasie heeft men zelf beslissingsrecht, terwijl het ongeboren kind niets te zeggen heeft over het al dan niet leven of sterven.
Wat betreft die groepsverkrachtingen… dat vind ik nog een bizarre koppeling die er wordt gemaakt. Ik snap er helemaal niets van om eerlijk te zijn. 😉 Wat is het verband tussen groepsverkrachtingen en anti-racistisch verzet?
7 mei 2014 at 19:14
Euthanasie dat niet door de persoon zelf gevraagd kan worden mag normaal niet uitgevoerd worden. En euthanasie en abortus zijn twee verschillende. Hier gaat men een kind in een eerste fase van het leven ontdoen. Als het gedaan wordt om bepaalde gezondheidsredenen of door verkrachting kan ik het best begrijpen. Men kan zo maar niet het kind aan de verkrachter zijn familie geven, waar je helemaal niet van weet welke opvoeding deze dan mee kan krijgen. Maar goed dat is weer een ander schrijven.
Hier gaat het eigenlijk om een vrouw die zwanger wordt en spijt heeft van haar zwangerschap. Er zijn genoeg voorbehoedsmiddelen die gebruikt kunnen worden om niet zwanger te worden.
Maar waar iemand plezier aan heeft en dan moet voelen dat er leven in haar lichaam zit, dan is het ook dat met deze vrouw goed gepraat moet worden. Men weet soms niet welke impact zoiets nadien kan hebben.
Het dan nog open gaan zetten op internet dat toch door veel mensen gelezen wordt kan zo jonge meisjes aanzetten tot seks zonder echt te weten wat er nadien aan kan vast hangen.
Praten met je kinderen kan veel voorkomen.
7 mei 2014 at 19:15
PS misschien wordt het dan nu eens tijd om het naar voren te brengen in een mensrechtelijke zin en niet in de zin van plicht.
9 mei 2014 at 14:40
Anna,
Op het moment dat je een artikel schrijft over Wilders, immigratie, islam, moslims, EU, publieke omroep, politieke elite, intellectuelen en niet te vergeten de gutmenschen van links, dan weet je dat je binnen de kortste keren wordt overlopen door sekteleden van de PVV. Waarom zeg ik sekteleden? Omdat hun Messias Geert Wilders is en zij heilig geloven dat blonde greet hen zal verlossen van de islam en moslims en de EU.
Een geloof dat lachwekkend naief is. Want wanneer je de islam verbiedt en roept dat alle moslims uit Nederland moeten verdwijnen, dan bevind je je wel op een heel griezelig vlak. In de Grondwet staat vrijheid van geloof en verdwijnen staat gelijk aan onvrijwillige deportatie. Bovendien kunnen allochtonen met een Nederlands paspoort niet worden uitgewezen. Helaas gaat de kennis van dit soort lieden niet verder dan hun favoriete dagblad.
Weet dus waaraan je begint. Dit is geen waarschuwing om deze onderwerpen niet op je blog te behandelen. Je moet je wel wapenen tegen de scheldpartijen die volgen, want wanneer je opkomt voor mensenrechten en tegen racisme, discriminatie, haatzaaien, buitensluiten van bepaalde bevolkingsgroepen bent dan word je uitgemaakt voor dhimmi, landverrader, NSB er, want je heult met de vijand, in het bijzonder de islam. Dat je met islam ook haar aanhanger/ster beledigt, vernedert en voor 2e rangs burger uitmaakt, interesseert ze geen moer. Eigen volk eerst en Nederland blank, het land voor Henk en Ingrid en niet voor mensen van bijna 190 nationaliteiten met een vreemde naam.
Geef nooit de strijd op tegen onrecht en een onrechtvaardige behandeling, volg je hart. Je hebt een mooi blog met interessante onderwerpen, maar het is niet onmogelijk dat er vanuit een bepaalde richting bussen stront over je heen worden gestort. Dat heb ik ook gehad op Het Vrije Volk, Amsterdam Post, Artikel 7, E.J. Bron e.a. Mijn nick Fulco Laarmans wordt diep gehaat op deze overleden en levende blogs, maar als ze komen, dan ben ik er ook om tegengas te geven.
9 mei 2014 at 16:59
Ik heb gelukkig geen last meer gehad van E.J. Bron. 🙂 Ik ben me wel heel erg bewust van de gevolgen als ik er voor kies weer zulke onderwerp te bespreken via mijn blog. Gelukkig weet ik nu ook dat er heel veel mensen zijn die mij steunen hierin. Dat maakt de negatieve reacties een stuk minder moeilijk om te verkroppen! Bedankt voor je reactie. 🙂
9 mei 2014 at 17:24
Nooit mag je het blijven verkroppen eens komt er een tijd dat je het kan uiten, en dan pas voel je hoeveel steun je krijgt.
2 juni 2014 at 16:33
Deze discussie is ondoenlijk. Wat wij er ook van vinden…mijn mening is NU dat je nooit voor een ander een dergelijke beslissing kunt nemen. Enige daaruit voortvloeiende standpunt wordt dan dat dit alleen door de betrokkene zelf besloten kan worden. En diegene zal daarom de vrijheid moeten hebben om die keuze te kunnen maken.
2 juni 2014 at 16:37
Ps. En zoals met je blog en reacties daarop…..zoveel mensen, zoveel wensen. Er zullen zowel negatieve als positieve reacties zijn. Mensen denken nu eenmaal verschillend. Zet ‘m op!