When you finally go back to your old hometown, you find it wasn’t the old home you missed but your childhood.

Oorspronkelijk kom ik uit west-Brabant. Elke keer als ik in het dorp kom, waar ik ben opgegroeid, voelt het alsof ik thuis kom. Ik voel me daar meer thuis dan hier. Ik voel me prettig als ik in het westen ben. Daar liggen mijn herinneringen aan vroeger, het eerste vriendje, de eerste kus… Het klinkt een beetje raar, maar wat zou ik graag terug willen naar het westen.

Mijn dochter maakt hier haar herinneringen. Zij heeft hier haar vriendinnetjes. Dit is haar thuis. Natuurlijk kan ik nooit terug naar het westen en misschien maakt dat het juist aantrekkelijker. Dat is vast de reden waarom ik het zo graag wil. Dat ik elke keer, als ik daar ben, een beetje emotioneel word. Het gemis aan alles wat met het westen te maken heeft. De manier waarop mensen dialectloos lijken te praten is zelfs een puntje van gemis (al vind ik het Brabantse dialect prachtig). Ik woon hier inmiddels al heel wat jaartjes, maar toch kan ik geen ‘houdoe’ zeggen tegen het leven wat ik daar heb gehad.

In het westen had ik mijn paarden. In het westen had ik nog geen verslaving. In het westen leek ik enigszins een normaal leven op te bouwen. In Den Bosch is de ellende naar mijn gevoel pas begonnen en misschien verwijt ik deze stad ook wel alles wat ik heb meegemaakt. Het is irrationeel en onlogisch, maar toch voel ik het zo; alsof het allemaal beter was geweest als ik in het westen was gebleven. Uiteraard heb ik ook mijn mooie momenten hier beleefd. Het mooiste moment van mijn leven vond hier plaats: de geboorte van mijn dochter. Ik denk alleen dat jeugd-herinneringen op één of andere manier héél goed blijven hangen. Ken je ook dat gevoel als je in een huis komt met hetzelfde interieur als in het huis waar je bent opgegroeid? Dat voelt ook als thuis komen.

Jeugdherinneringen blijven hangen alsof het gisteren is gebeurd. Als kind kon je jezelf ook nog om alles verwonderen. Je vond alles interessant. Alles was nog nieuw. De woonplaats was niet enkel een woonplaats, maar ook de omgeving waarin je allerlei spannende avonturen beleefde. Soms ga ik terug naar plaatsen waarbij ik mijn avonturen heb beleefd. Ik speelde heel vaak in een Indische tuin ergens in het bos. Prachtig vond ik het. Als ik er nu ben, dan zie ik een vervallen tuin. Het is helemaal niet zoals ik me kan herinneren. Kinderen en hun fantasie. Is het niet prachtig?